intro

Mijn naam is...

Mevrouw W. (Bijgewerkt op 14-03-2024) Een bekende in blogland, ook al is het alweer een aantal jaren geleden dat ik met mijn vorige webl...

vrijdag 27 juli 2018

ik heb iets op mijn lever

Vorige week liet ik mijn bloeddruk opmeten. Eigenlijk moet ik dat regelmatig laten doen omdat het wel eens op het randje is en een hoge bloeddruk een familiekwaal is, maar dat schiet er nogal eens bij in. Dan denk ik na een paar maanden van 'o ja, mijn bloeddruk... dat is alweer eventjes geleden! Laat ik maar weer eens gaan'. Gelukkig was mijn bloeddruk vorige week goed. Eigenlijk kon het niet beter, dat was dus goed nieuws.

Ook liet ik vorige week bloed afnemen, want ik had deze week een afspraak bij de internist. Maar er was minder goed nieuws deze keer: ik heb te weinig witte bloedcellen en mijn leverwaarden waren te hoog. Er is geen reden voor paniek, maar zijn die leverwaarden de volgende keer nog steeds niet goed, dan zal er verder onderzoek volgen.

Dat te weinig aan witte bloedcellen komt door de medicijnen die ik moet slikken. En laatst schreef ik dat ik wilde afvallen en dat is niet alleen omdat ik mezelf te zwaar vind wegen, maar ook omdat de dosis van die medicijnen naar gewicht berekend wordt. Als ik nu nog een kilo afval, zit ik wat dat betreft weer goed.

Maar dan die te hoge leverwaarden... ik heb dat jaren geleden ook al eens gehad en toen ik de keer erna bloed liet afnemen, was het weer goed. Ik heb een chronische darmziekte en dat kan van invloed zijn op mijn lever.

Misschien is het ook goed dat ik een paar weken geleden mijn dagelijkse glaasje wijn schrapte. Tot nu toe heb ik alleen nog een wijntje op zaterdag en zondag gedronken, door de week niet meer. En mis ik dat? Welnee jôh! Toch zou ik het wel jammer vinden als ik helemaal geen alcohol meer zou mogen drinken, maar als het voor mijn gezondheid zou moeten, dan kan ik dat zeker wel laten.

Er zijn veel dingen die ik niet kan eten of drinken omdat ik er last van krijg. En er zijn dingen die ik moet laten omdat ze niet goed voor me zijn. Als je chronisch ziek bent dan moet je op een bepaalde manier leven. En dat klinkt makkelijker dan het is. Waar ik tot nu toe de meeste moeite mee heb, is dat ik door mijn medicijnen niet in de volle zon mag. En niet in de zon komen is iets waar ik rekening mee kan houden, maar het is ook iets is wat ik bijna niet vermijden kan. Ik wandel, ik fiets, ik kom in de zon en ik smeer me héééél goed in. Ik verslijt heel wat flesjes factor 50 per jaar. En ik heb vaak een pet op, zodat de scheiding in mijn haar ook beschermd is. Volgens de huidarts doe ik het goed en zorg ik prima voor mezelf. De laatste keer dat ik bij de haar op controle was, spraken we af dat ik alleen nog terugkom als ik zelf constateer dat er iets niet goed is.

Ik hoop dat de volgende keer als ik mijn bloeddruk op laat meten, deze nog steeds zo goed is als nu. En ik hoop dat de witte bloedcellen en de leverwaarden de volgende keer ook weer goed zijn. Maar dat weet ik pas in november, want dan moet ik pas weer bloed laten afnemen.

3 opmerkingen:

  1. Als je niets mankeert (voor zover ik van mezelf weet, tenminste), sta je er niet bij stil dat een (chronisch) ziek iemand zo veel moet laten of juist doen, om een beetje normaal door te kunnen leven. Een glas alcohol laten staan, zou voor mij nog het minst erg zijn, maar dat komt dat ik nauwelijks drink. Geef er niets om.
    Hopelijk zijn de waarden binnenkort weer zoals ze zijn moeten. Toepasselijke blogtitel trouwens ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoop dat de uitslag in november goed is. Wat je eraan kan doen, dat doe je al.

    BeantwoordenVerwijderen