intro

Mijn naam is...

Mevrouw W. (Bijgewerkt op 14-03-2024) Een bekende in blogland, ook al is het alweer een aantal jaren geleden dat ik met mijn vorige webl...

vrijdag 7 november 2025

waarom ik zo moe word

Vandaag kwam de maan oranje op:


Ik heb geprobeerd om er foto's van te maken en deze foto is nog wel een beetje gelukt. Ik gebruikte een statief maar dan nog zit er wat beweging in. Eigenlijk zou ik eens een afstandsbediening voor mijn camera moeten aanschaffen, want als ik de opnameknop indruk krijg ik toch nog onscherpe foto's.

📷 📷 📷 📷 📷

Er zit een verdrietige dag aan te komen: de geboortedag van onze overleden zoon (10 november). Al wekenlang zit ik daar tegen aan te hikken en de laatste dagen ben ik al erg emotioneel. Jarenlang werd mijn verdriet onderdrukt door medicijnen, maar nu ik die niet meer gebruik is het verdriet in alle hevigheid aanwezig. 

Na mijn werk vandaag wensten mijn collega's me sterkte en hup daar kwamen natuurlijk de tranen! Er wordt altijd gezegd dat huilen oplucht, maar bij mij werkt dat toch echt niet zo. Er is ook geen reden om me opgelucht te voelen en daarnaast ben ik altijd heel erg moe als ik gehuild heb. Zo moe, dat ik moet gaan slapen en ook daarna voel ik me nog steeds moe en vreemd in mijn hoofd.

Ik vroeg aan ChatGPT waarom ik zo moe ben na het huilen. Kort samengevat kreeg ik dit antwoord:

1. Als je huilt, komt er vaak emotionele spanning vrij. Je hartslag en ademhaling versnellen en je spieren spannen aan. Daarna komt de ontlading en schakelt je lichaam over naar ontspanning.

2. Tijdens het huilen komen stresshormonen vrij en daarnaast ook stoffen die helpen ontspannen. Zodra de spanning zakt, voel je je vermoeid en loom.

3. Doordat je tijdens huilen onregelmatig en korter ademt, krijg je tijdelijk minder zuurstof binnen.

4. Huilen kost heel veel energie. Je spieren werken, je hartslag stijgt en je hersenen verwerken emoties. 

Dat klinkt allemaal logisch en die moeheid is dus normaal. 

Er is veel om over na te denken tijdens deze dagen. Het zal weer fijn zijn als ze voorbij zijn en dan leef ik weer toe naar de sterfdag in februari. En zo gaat het ieder jaar sinds Justus overleden is: zijn geboortedag en zijn sterfdag zijn de moeilijkste dagen van het jaar. Dat zal altijd zo blijven. 

1 opmerking:

  1. hoe bitter is juist op zo,n dag het gemis.Ik zal een kaarsje speciaal voor jou branden.

    BeantwoordenVerwijderen