Als hij nog geleefd had dan was hij vandaag 97 geworden, mijn vader. Gelukkig mocht hij de mooie leeftijd van 93 halen. In de rapportage van mijn moeder las ik dat ze gisteren verdrietig was en niet daarom, maar ze dacht dat het moederdag was en geen van haar kinderen had daar aan gedacht... Van de verzorging zeggen ze regelmatig tegen haar dat ze het boft omdat haar kinderen trouw iedere week langskomen, maar zij klaagt dat ze nooit iemand van ons ziet. Ze kan het ook niet helpen, want ze dementeert, maar toch doet die ontevredenheid weleens pijn.
🐦 🐦 🐦 🐦 🐦
Bij één van de nestkastjes in onze tuin is het een drukte van jewelste. Moeder en vader koolmees vliegen af en aan om de kleine meesjes te voeren.
De foto's zijn niet helemaal scherp, want ik stond op een afstand en die vogeltjes vliegen snel, maar je kan toch wel zien waar het over gaat.
Dee linkerkant van het eerste deel van onze tuin is de schuur vd buren zo'n 6 meter en daar groeit een passiebloem tegenaan begeleid door draden. Daar broedde vorig jaar een winterkoninkje in, was goed te volgen hoe de aanvoer van voer gebeurde, niet rechtstreeks naar het nestje vliegen maar omzichtig vanaf de grond naar boven klimmen tot nest.
BeantwoordenVerwijderenHet uitvliegen hebben we ook kunnen zien, de onhandig buitelende jongen in onze tegenoverliggende open schuur.
Meestal komen de koolmeesjes ook niet gelijk naar het nestkastje toe en landen ze eerst in de buurt ergens neer. Vorig jaar zaten er ook meesjes in dit nestkastje en opeens waren die uitgevlogen. 's Morgens had ik nog gepiep gehoord en 's middags waren ze opeens weg.
VerwijderenWat sneu voor je moeder, maar ook voor jullie inderdaad. Voor haar omdat ze het gevoel heeft dat haar kinderen haar niet opzoeken, en voor jullie omdat jullie aandacht niet wordt opgemerkt.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig wist de verzorging haar er gisteren van te overtuigen dat het nog geen moederdag was. Hopelijk kan ze het onthouden.
VerwijderenOh, wat erg voor je moeder! Slecht geheugen bezorgt haar maar jullie ook, veel verdriet! Oud is niet gemakkelijk.
BeantwoordenVerwijderenDe meesjes vliegen hier ook af en aan. Valt niet mee om je jonkies groot te brengen.
Thea
Haar dementie uit zich vooral in achterdocht. Ze denkt dat ze uitgelachen wordt en dat anderen over haar roddelen. Ik vind dat ze nu wel erg snel achteruit gaat.
VerwijderenDat is verdrietig! Het is helaas deel van het proces
BeantwoordenVerwijderenIn haar familie komt in de vrouwelijke lijn best wel vaak dementie voor. Ze worden ook allemaal best oud, mijn moeder is nu 90. Haar moeder werd 92 en had alzheimer, maar ook andere familieleden werden 90 jaar of ouder.
VerwijderenErg dat je moeder dat niet meer goed weet. Moeilijk ook voor jullie als kinderen. Leuk de meesjes hier zijn alle nestkastjes onbewoond dat kan met de hondjes te maken hebben. De merels doen het wel goed 1 nest in de boom voor het huis 1 nest achter het huis goed verstopt tussen de klimop.
BeantwoordenVerwijderenEn nu zit er eentje op 5 eieren in de bloembak naast de voordeur. Die blijft rustig zitten ook als wf heen en weer lopen.
Het zou kunnen dat de vogels een beetje huiverig van de honden zijn. Misschien dat er volgend jaar weer vogeltjes in de nestkastjes komen.
VerwijderenHeel verdrietig om je moeder zo achteruit te zien gaan.
BeantwoordenVerwijderenDat is het zeker. En ook lichamelijk takelt ze erg af.
VerwijderenLeuk die meesjes, en gezellig!
BeantwoordenVerwijderenMoeilijk hè en zeker ook voor je moeder zelf. Heel veel sterkte (en geduld)gewenst.
Dank je wel.
VerwijderenDe laatste paar jaar van haar leven wist mijn moeder meestal niet wie ik was als ik op bezoek kwam, de ene keer was ik de buurvrouw en de andere keer haar zus en soms wist ze niet eens dat ze me kende. Mijn broer dacht dat ze hem wel nog steeds herkende omdat ze hem bij zijn naam aansprak, zelf denk ik dat ze waarschijnlijk dacht dat hij onze vader, haar man was, omdat mijn broer sprekend op hem leek en ook dezelfde naam had. Op bezoek gaan was behoorlijk zwaar niet alleen omdat ze me niet meer herkende , maar ook omdat ze na 10 minuten kon zeggen dat je maar weer moest gaan omdat ze moe was. En dat komt ondanks dat je weet dat ze er niets aan kon doen hard aan na een treinreis van een uur en nog eens een half uur met de bus met een kind van 7 en je moest ook nog weer naar huis. Niet een ritje dat je snel even maakt en ook nog eens flink wat kostte als alleenstaande moeder. Natuurlijk heb ik haar dat nooit kwalijk genomen, maar verdrietig was het zeker . Veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig weet mijn moeder nog wel wie ik ben en vindt ze het ook leuk als ik er ben. Het gebeurt weleens dat ze steeds in slaap valt en dan heb ik ook niet veel aan mijn bezoekje. Nu het weer wat beter weer wordt, kan ik met haar gaan wandelen. Dan vertel ik over de planten en de dieren die we zien.
VerwijderenEen verdrietige situatie voor allemaal en het meest verdrietige is dat je er helemaal niets aan kan doen. Lijkt me enorm lastig. Fijn dat er wel zoveel andere kleine dingen zijn om van te genieten, leuk die meesjes!
BeantwoordenVerwijderenAls ze morgen zou overlijden dan zou ik daar echt vrede mee hebben. Door de Parkinson kan ze bijna niks meer en daar komt dan ook nog eens bij dat ze steeds verwarder wordt.
VerwijderenJa, mijn moeder overleed vorig jaar ook aan Parkinson (met dementie), dat duurde 12 tot 15 jaar. Hangt er vanaf vanaf welk moment het echt vast te stellen was. Ze is vorig jaar febr. overleden aan op het allerlaatst nog een Coronabesmetting en ik schaam me niet om eerlijk te zeggen dat ik er blij om was. Vond het zo erg dat ze nog de griepprik en alle vaccinaties moest krijgen, natuurlijk, ik ken alle argumenten ervoor, maar moet zo'n oude vrouw, die permanent in rolstoel zit, met een permanente katheter, en zonder nog enig spraak- of slikvermogen (dus alleen maar vloeibaar/gemalen voedsel) nu echt nog langer leven zonder kwaliteit van leven, om anderen te beschermen? Kan me voorstellen dat je er vrede mee zou hebben. Heel veel sterkte ermee, tis moeilijk, en het komt bovenop het verlies dat je al hebt. Dat laatste valt ook niet meer als je ouder wordt, steeds meer verliezen. Groet, Ine
VerwijderenWat verdrietig, van moeder.
BeantwoordenVerwijderenBij mijn koolmezenkast blijft het griezelig stil - ik vraag me af of een kat ze niet te pakken heeft gekregen....
Ik hoop ook dat onze poezen de meesjes niet in de smiezen krijgen...
VerwijderenWellicht is dat ouderdomsdemtie? Mijn schoonmoeder had dat ook, ik herken veel. Niet gemakkelijk voor haar, maar ook niet voor jullie. Mooi hoe jullie er zo vaak zijn voor haar, ook al is een bezoekje soms ontmoedigend.
BeantwoordenVerwijderenZou goed kunnen dat het ouderdomsdementie is. Het is altijd maar afwachten hoe ze is, als je er heengaat en ook waar ze mee bezig is. Ze rommelt wat af!
VerwijderenBij mij is het bij het kauwennest in de dakgoot weer een heel gepiep. Er zijn dus jonge kauwtjes. Eerder dan andere jaren. Het wordt dus opletten met uitvliegen. Meestal beginnen de ouders al vroeg in de ochtend de tuinen in de wijde omtrek “katvrij” te maken. Mijn kat blijft dan ook zeker binnen. Boze kauwen wil je als kat niet tegenkomen. Soms wordt het lastig als er teveel jonkies zijn en ze uit het nest kukelen. Een kauwenfamilie op de tuintafel is een hele toestand. Vooral voor de kat en de ouders . Enfin we zullen zien hoe het dit jaar gaat. Groet Rita
BeantwoordenVerwijderenDe eksters, die al een paar jaar met een nest in onze kastanjeboom hebben, zitten metershoog. Ik kan de jongen wel horen.
VerwijderenSucces met de kauwen en de poes.
Mijn vader werd ook 93. Wat een mooie leeftijd hè. Verdrietig dat je moeder dit waarschijnlijk wel aanvoelde, maar er niets ( meer) mee kan.
BeantwoordenVerwijderenVandaag was ik bij haar en toen dacht ze dat het nog april was. En toen ik zei dat mijn vader afgelopen dinsdag jarig geweest zou zijn, wist ze dat toch ook wel weer.
VerwijderenLeuk zo'n gevuld nestkastje.
BeantwoordenVerwijderenEen van de eerste dingen die mijn vader vergat was mijn verjaardag. Maar volgens de verpleger die zijn geheugentest afnam was dat 'normaal'. Kan zijn, maar het is ook even slikken.