onbekend

Het was mijn beurt om een wandeling voor manlief en mij te bedenken en dat wordt een steeds grotere uitdaging. Wij vinden het leuk om ergens te gaan wandelen waar we nog niet eerder geweest zijn en na al die jaren wordt dat steeds lastiger. We lopen weleens ergens waar we eerder geweest zijn, maar leuker is het om te wandelen op onbekend terrein.

 In Vlaanderen (België) hebben we ook al talloze wandelingen gemaakt, misschien nog wel meer dan in Nederland, maar waar we nog niet geweest waren was naar de Vlaamse Ardennen. Het lijkt altijd zo ver weg, maar vanaf ons is het toch niet meer dan een uur rijden. 

Ik zocht van alles uit en maakte een wandeling met Route.you bij Oudenaarde, want dat is iets wat wij leuk vinden om te doen: zelf wandelingen uitstippelen. 

(Bron: Google Maps)

We reden naar het dorpje Volkegem en parkeerden de auto vlakbij de Sint-Martinuskerk.

Tegenover het kerkje is café Den Obus en daar legden we eerst even aan. Het was elf uur en we hadden zin in koffie, de rest van de gasten zat al aan het bier, maar wij Ollanders vonden het daar nog te vroeg voor.

We wandelden eerst in het dorp over een pad dat omringd was met veel groen. De witte bosanemonen stonden uitbundig te bloeien:

De streek is erg in trek bij wielrenners en bij Volkegem liggen twee steile beklimmingen die in het parcours van de Ronde van Vlaanderen opgenomen zijn.

De Wolvenberg heeft een stijging tot 19% en om te wandelen ging dat nog wel, maar ik zou er toch niet graag tegenop fietsen. 

De Ronde van Vlaanderen staat bekend om de kasseienstroken: wegen van kinderkopjes. 

In het dorp Mater liepen we over dit smalle pad naar een kapel toe.

De Sint-Amelbergakapel:

De kapel werd gebouwd in 1915-1916.

We liepen verder naar het Volkegembos. Dat is een nog jong bos.

Het bos zal de komende jaren nog verder uitgebreid worden zodat het aan zal sluiten bij een ander bos dat noordelijker ligt.

Op een paar steile hellingen na, is het gebied verder glooiend. 

 

Wat wij best wel jammer vonden was dat er veel nieuwbouwhuizen stonden. Wij houden van oude en sfeervolle huisjes en boerderijen, maar daarvan waren er helaas niet veel.

Het was prachtig weer, we hadden onderweg genoeg te zien en het werd een geslaagde wandeling.