Een bericht op een nieuwssite op Facebook deed me schrikken: meerdere gewonden en een dode bij een bedrijfsongeval. Het bedrijf waar zoonlief momenteel werkzaam is! En dan gelijk de gedachte: het zal hem toch niet zijn? Laat het hem alsjeblieft niet zijn. Eigenlijk ben je op zo'n moment best wel egoïstisch. Ik stuurde een appje en kreeg al vrij snel antwoord terug. Hij zou zo naar huis komen.
Het is vreselijk dat er een dode te betreuren valt en de ware toedracht is nog niet duidelijk. Het was een onwel wording of een ongeluk, dat wordt nu uitgezocht. Maar wat er ook gebeurd is, deze persoon ging vanmorgen naar zijn werk en zal nooit meer thuiskomen. Wie laat hij allemaal achter?
Het raakt me diep. Eerst de schrik toen ik het bericht las en daarna de verhalen van zoonlief.
Mijn gedachten gaan uit naar de nabestaanden.
Wat zal je ontzettend geschrokken zijn. Vanavond rustig relaxen met een warme kop thee/koffie en een dekentje.
BeantwoordenVerwijderenHeb ik gedaan: gewoon lekker op de bank naar tv gekeken. Zoonlief ging, net zoals iedere vrijdag, naar vrienden toe. Hij zal er daar ook wel over gepraat hebben.
VerwijderenVoor jou is deze reaktie heel voorstelbaar. Belukkig loopt het voor jullie zelf goed af. De slachtoffers en hun nabestaanden hebben groot verdriet, jij mag opgelucht zijn, hoor!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel. Ik vind het altijd een erg dubbel gevoel: wij zijn opgelucht, terwijl er bij anderen verschrikkelijk veel verdriet zal zijn.
VerwijderenMaar natuurlijk schrok je en dacht je meteen 'het zal m'n kind toch niet zijn' ... Dat vind ik volstrekt menselijk hoor.
BeantwoordenVerwijderenAfschuwelijk is zoiets en wat de reden ook mag zijn, feit is wel dat hij dierbaren achterlaat die hem ontzettend zullen missen.
Sterkte hoor, want ik kan me voorstellen dat er weer van alles aangeroerd wordt...
Het geeft weer heel veel stof tot nadenken, dat zeker.
VerwijderenLijkt me volstrekt normaal en zeker met jullie geschiedenis, dat je zo reageert. Dat doet denk ik vrijwel iedereen. Maar wel mooi dat je daarna ook direct aan de nabestaanden van de overleden collega kan denken. Sterkte met alles, zeker voor je zoon.
BeantwoordenVerwijderenIk weet zo ontzettend goed hoe het voelt om iemand zo plots te verliezen. Echt heel erg voor de nabestaanden en de nachtmerrie waarin zij terechtgekomen zijn.
VerwijderenJouw reactie is begrijpelijk en menselijk. Kan mij voorstellen dat jullie allemaal diep onder de indruk zijn van zo,n gebeurtenis. Veel sterkte gewenst.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel. Het is toch weer een film die terugkeert.
VerwijderenIk had het bericht ook gelezen , iedere keer schrik je van zoiets. De gedachte, dat iemand 's morgens gezond en wel vertrekt en nooit meer thuis komt vind ik altijd afschuwelijk.Dat het bij jou nog harder binnenkomt als je eigen zoon daar werkt is heel goed te begrijpen.Ik wens jullie sterkte om het een plekje te geven.
BeantwoordenVerwijderenBetsy
Zulke berichten houden me ook erg bezig: ieder ongeluk waarbij een of meerdere doden te betreuren zijn, blijven wel een tijdje bij me hangen. Ongelukken gebeuren overal, maar zo komt het opeens wel weer heel erg dichtbij.
VerwijderenOh joh wat een schrik juist voor jou natuurlijk. Erg verdrietig. Bertiebo
BeantwoordenVerwijderenEcht enorm verdrietig. Arme man, arme nabestaanden.
VerwijderenWat verschrikkelijk, Ik kan me voorstellen dat je enorm schrok. Je rust niet voor je contact hebt gehad met je kind. Erg voor de nabestaanden.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig reageerde zoonlief vrij snel. Dat was een grote geruststelling.
VerwijderenJa zo begrijpelijk dat je erg schrok. Toevallig werkt onze buurman er ook. Normaal werkt hij op vrijdag maar een halve dag, maar nu was hij nog niet thuis toen ik om half vier nog weg moest, zijn vrouw ook niet en we wilden niet paniekerig gaan appen. Gelukkig zag ik zijn auto meteen toen ik om half 6 thuis kwam
BeantwoordenVerwijderenZoiets houdt je dan toch wel heel erg bezig. Rond half drie moesten zoonlief en heel veel andere werknemers naar huis. Er zou verder onderzoek plaats vinden en al het werk lag sowieso stil.
VerwijderenOch hemel, je zult gedacht hebben "niet weer!". En ja, het is heel begrijpelijk dat je op zo'n moment even alleen aan je eigen zoon denkt, dat zal iedereen in zo'n situatie doen, niet mijn ..... (zoon, partner, vriend enz.). Wat een verdriet zal er heersen. De oorzaak doet er eigenlijk niet toe, er is een dode te betreuren, er zijn mensen die achterblijven. Ik hoop dat je een ontspannen weekend voor de boeg hebt, dit zal toch weer een trigger zijn geweest voor je.
BeantwoordenVerwijderenIk ben echt heel erg geschrokken en toen ik contact met zoonlief gehad heb, heb ik manlief gebeld. Die had nog niks over het ongeluk gehoord, maar zo kon ik hem op voorhand al geruststellen.
VerwijderenDat is niet egoïstisch, het is menselijk!
BeantwoordenVerwijderenVreselijk voor de nabestaanden maar voor jullie ben ik blij❤️
Thea
Dank je wel.
VerwijderenDat is zeker schrikken en je reactie o zo menselijk. Ik denk ook vaak zo met de jongens die elke dag op de weg zitten .sterkte want het laat je niet onberoerd
BeantwoordenVerwijderenEn er gebeuren heel wat ongelukken op de weg. Een mens is heel erg kwetsbaar.
VerwijderenDat is zeker schrikken! Wat zal je blij zijn geweest toen je zoon reageerde op je appje. En inderdaad verschrikkelijk voor de nabestaanden
BeantwoordenVerwijderenIk kreeg gelijk de zenuwen... Het is echt vreselijk wat er gebeurd is.
VerwijderenBegrijpelijk en menselijk dat je zo reageert. Maar ook lief dat je aan de nabestaanden denkt. Jij weet als geen ander in wat voor nachtmerrie je terecht komt.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je zoon snel reageerde.
Ik wens je heel veel sterkte.
Liefs Joanne 😘🧡
Dank je wel.
Verwijderen