QR-code

Vraag van de dag: als je een geurkaars zou mogen verzinnen, hoe zou die dan ruiken? 

Ik vind een combinatie van vanille en kaneel lekker, maar dat bestaat natuurlijk allang. Als ik aan bloemen denk dan zou ik voor de lucht van hyacint of fresia kunnen gaan. De bloemen van de spirea in de tuin vind ik ook lekker ruiken. 

🌸 🌼 🌸 🌼 🌸 🌼 🌸

Een schoonzus had een tijd geleden gevraagd of ik dit weekend mee naar de Efteling wilde. Haar zoon gaat samen met iemand anders naar Walibi en zij gaat dan met haar dochter naar de Efteling toe. Ik had er best wel zin in, maar na een paar dagen nadenken heb ik toch nee gezegd. Oktober wordt een drukke en dure maand en een dagje Efteling is nou ook niet bepaald goedkoop. Schoonzus vond het jammer maar begreep het wel. En eigenlijk hè, vond haar dochter het ook niet erg... want anders zouden haar moeder en ik toch steeds met elkaar praten, zei ze... Haha, laat moeder en dochter maar lekker samen een dagje de hort op gaan! Ik hoop dat ze goed weer zullen hebben, want veel goeds wordt er helaas niet afgegeven.

🎢 🎢 🎢 🎢 🎢 🎢 🎢

Het verpleeghuis waar mijn moeder woont had een uitstapje georganiseerd: ze zouden naar een museum gaan. Hartstikke leuk en mijn moeder had er veel zin in. Maar toen stuurde mijn zus dinsdag een berichtje naar me: mijn moeder had de corona-QR-code nodig en aangezien ze geen smartphone heeft, had ze die nog niet. Ik begon op internet te zoeken, maar kwam er niet uit en toen besloot ik uiteindelijk maar naar het nummer dat in de Coronacheck app stond te bellen. Ik geloof dat ik drie kwartier in de wacht gestaan heb. De code werd aangevraagd, maar zou niet meer op tijd bij mijn moeder zijn...

 Een berichtje naar het verpleeghuis leerde me dat mijn moeder niet de enige was die de code nog niet had en dat meer families op dat moment van alles aan het regelen waren. Ik was gelukkig niet de enige die totaal niet aan die code gedacht had! En van het verpleeghuis zelf hadden ze er ook niet eerder aan gedacht. Voor het museum zelf was die QR-code trouwens niet nodig, maar wel voor de koffie met gebak in het restaurant van het museum. 

Inmiddels had ik contact over en weer met mijn zus en mijn moeder belde ondertussen ook nog drie keer. Dat arme mens zat er echt mee tussen en zag de leuke middag al aan haar neus voorbijgaan. 

Gelukkig kon het uitstapje toch gewoon doorgaan. Het museum werd bezocht en van het restaurant werd geen gebruik meer gemaakt. De koffie met gebak werd naderhand gewoon in het verpleeghuis geserveerd. Mijn zus was mee als begeleider en stuurde later leuke foto's van mijn moeder in het museum. Zuslief schreef dat moeder enorm genoten had. Eind goed al goed, dus!

😀 😀 😀 😀 😀 😀 😀

Hierbij wil ik je een fijn weekend wensen!