uitweg

We gingen vandaag wandelen en we konden geen toepasselijker straatnaambordje tegenkomen als deze:

We waren naar een crematie geweest en daarna leek het ons het beste om er even op uit te gaan, om de benen te strekken en om uit te waaien.

Het was een moeilijke morgen geweest. Een goede kennis overleed vorige week plots aan een hersenbloeding. Veel te jong om al te moeten overlijden. 

De afgelopen week hebben we heel veel aan hem moeten denken. Vooral aan de dag dat hij, drie jaar geleden, in het mortuarium bij de kist van onze Jus stond, om afscheid van onze zoon te nemen. Bizar had hij het gevonden en nu zeggen we hetzelfde over zijn overlijden.

Dezelfde kleur kist stond vandaag in de aula met zijn lichaam erin. Er waren veel dezelfde mensen die ook op de crematieplechtigheid van Jus geweest waren. Sommige zeiden achteraf dat ze tijdens de dienst ook aan ons hadden gedacht, aan hoe moeilijk dit voor ons moest zijn. 

De dienst was mooi, de muziek goed uitgekozen. 

Wat gaan we hem missen!