feest

Het is verjaardagsweekend. 

Manlief is vijfenvijftig geworden en zoonlief  werd in februari tweeëntwintig, maar sinds drie jaar vieren we die verjaardagen samen. En dat heeft een reden: zoonlief is kort na de sterfdag van zijn broertje jarig. In die tijd zijn verjaardag vieren voelt niet goed en misschien verandert dat nog wel een keer, maar nu nog niet. Natuurlijk heeft hij destijds wel al een cadeau van ons gehad, want ook al vieren wij het pas later met de familie, het is en blijft die dag toch gewoon zijn geboortedag. Daar moet natuurlijk aandacht aan besteed worden. 

De familie kwam en bleef heel lang plakken. Het was gezellig. Na de taart kwamen de chips en later de snacks op tafel. Hier gaat nooit iemand met honger naar huis. Er werden plannen gemaakt om in oktober een dagje op stap te gaan. Dat duurt nog even, maar dan is het herfstvakantie en kunnen de schoolgaande kinderen ook mee. 

Vanmiddag gaan we naar mijn ouders toe. We nemen taart mee. Mijn ouders zijn niet meer in staat om naar hier toe te komen en daarom vieren we de verjaardagen gewoon daar. 

Ik wil je graag een fijne zondag wensen!