wandelen

Omdat hier twee weken geleden het plastic afval niet opgehaald was (normaal eens in de vier weken), gingen we het zelf maar wegbrengen, want na ruim vijf weken afval bewaren begon het zo ondertussen toch een beetje in de weg te staan. Gelijk gingen we om voer voor de honden en de poezen. Daarna reden we door naar België, naar het dorpje Moerkerke.

Bron: Google Maps.

Het is voor ons niet echt ver rijden, maar we waren nog nooit in Moerkerke geweest en er zelfs nog nooit doorgereden. 

In de Middeleeuwen was dit een levendig handelaarsdorp, maar na de verzanding van zeearm Het Zwin veranderde dit. Van het oude Moerkerke is niet veel meer over en het dorp heeft erg te lijden gehad tijdens de Eerste- en vooral de Tweede Wereldoorlog. 

Wij parkeerden onze auto midden in het dorp, vlakbij de Sint-Dionysiuskerk.

Deze kerk werd in 1870 gebouwd. In 1944 werd de toren eraf geschoten en na de oorlog werd deze heropgebouwd. 

We verlieten te voet het dorp en liepen een stukje door de polder.

Al snel kwamen we een kleine kapel (uit circa 1884) tegen:

En ook in een klein en stil dorp vindt vandalisme plaats:

Tijdens de afgelopen jaarwisseling hadden hier vernielingen plaatsgevonden en was er brand gesticht.

Later liepen we nog langs een andere kapel:

Waarschijnlijk zijn er in Vlaanderen iets van 15.000 grote en kleine Mariakapellen.

Op internet vond ik hierover de volgende spreuk:

Waar men gaat langs Vlaamse wegen, komt u Maria tegen.

Wij zijn er tijdens onze wandelingen in Vlaanderen de afgelopen jaren ook al heel wat tegengekomen.

We wandelden langs het Schipdonkkanaal.

En net toen we ons voorstelden hoe fijn het hier in het voorjaar en de zomer zou zijn om te wandelen, kwamen we dit waarschuwingsbord voor een agressieve buizerd (tijdens het broedseizoen) tegen:

Nou ja, laat dan ook maar... 

We gaan dan wel ergens anders wandelen 😉

We liepen langs mooie huizen

en langs vervallen huizen.

Aan het eind van de wandeling kwamen we langs Het Kasteel van Moerkerke: 

Op deze plaats stond al in de veertiende eeuw een kasteel. Het kasteel werd in de loop der eeuwen geplunderd, er werd een aanslag op gepleegd, het werd verbouwd, het raakte in verval, het veranderde van stijl, werd gerestaureerd en er werden zijvleugels aangebouwd. 

Tegenwoordig is het kasteel in gebruik als feestlocatie. 

We waren pas halverwege de middag aan onze wandeling begonnen en het begon al donker te worden toen we naar huis terugreden. 

Natuurlijk gaan we in dit nieuwe jaar gewoon door met onze uitstapjes. Wij vinden het leuk om al wandelend samen nieuwe wegen te ontdekken en ook om iets van de geschiedenis over een bepaald gebied te leren. De ene keer bedenkt manlief waar we heengaan en de andere keer bedenk ik dat. Als we rond lunchtijd aan het wandelen zijn hebben we meestal broodjes mee die we onderweg opeten en soms gaan we ergens lunchen. Ik was altijd degene die foto's nam, maar sinds een halfjaar heeft manlief ook een camera waar hij fanatiek mee aan de slag is. De foto's op mijn weblog zijn trouwens alleen door mij gemaakt. Het wandelen is voor ons beiden goed en het is fijn om samen op stap te zijn. 

Hierbij wil ik je een fijne zondag wensen.