Wat ik niet liet zien in november:
⬦⬦⬦⬦⬦⬦⬦⬦
Mijn vader wilde graag nog eens met de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen uit eten en ik zou dat wel organiseren. Omdat mijn ouders rolstoelafhankelijk zijn en ze daardoor niet meer in mijn auto kunnen, moest ik eerst wachten totdat hun opnieuw aangevraagde taxipassen binnen waren, iets wat nogal erg lang geduurd heeft.We zouden dan wel uit eten gaan in de stad waar ze nu wonen, maar als het zou regenen moesten ze toch met een taxi mee kunnen.
Zodra de taxipassen er waren kon ik alles verder regelen en ik geloof niet dat ik ooit zo snel iedereen bij elkaar heb weten te krijgen als deze keer. Soms kost het moeite om met een handjevol mensen iets af te spreken, maar nu stond binnen een dag alles vast. En ik praat dan wel over zeventien mensen hè.
Uiteindelijk konden we te voet met mijn ouders naar het restaurant toe, want het was droog. Ik nam mutsen, sjaals en handschoenen voor ze mee en plaids om over hun benen te leggen. Gelukkig viel het wel mee met de kou doordat we bijna de hele weg uit de wind konden lopen. Mijn jongste broer wandelde met ons mee en de rest zagen we in het restaurant.
Het was een gezellige middag en het eten was goed. Mijn ouders genoten zichtbaar. Ze hadden ertegenop gezien, mijn vader had mij zelfs nog gebeld om de boel toch maar te cancelen, maar dat wilde ik niet. En natuurlijk begreep ik ze, het is ook een hele hoop gedoe als je 92 en 85 jaar bent en zelf bijna niks meer kan. Maar ik verzekerde hem dat het allemaal goed ging komen en dat kwam het (natuurlijk) ook.
We zaten bijna vier uur aan tafel en daarna brachten we mijn ouders weer terug naar het verpleeghuis. Ze babbelden honderduit over wat ze gegeten hadden en dat ze zo blij waren dat iedereen erbij kon zijn. In het verpleeghuis deden we hun jassen uit en zetten we mijn moeder in haar zetel. Daarna namen we afscheid van elkaar.
Die twee zullen vannacht vast als roosjes slapen.
Wat geweldig dat jullie zo'n fijne middag gehad hebben .Respect voor je ouders hoor op die leeftijd lijkt het mij niet eenvoudig ,maar ze hebben genoten dus ben maar heel trots op jezelf dat je ze zo'n fijne middag hebt kunnen geven
BeantwoordenVerwijderenFijn om je ouders zo blij te maken op die leeftijd, dat is goed voor beide partijen. Mooie herinnering heb je erbij.
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat het zo snel geregeld was en alles goed liep.
BeantwoordenVerwijderenDoet me denken aan een van de laatste lunch buiten de deur met mijn ouders. Het was de eerste keer dat ze "chinees" aten en vonden het heerlijk. Was ook een fijne zaak niet zo standaard chinees en het leuke was dat we de zaak voor ons alleen hadden. Op speciaal verzoek konden we er komen, ze waren toch al aan het voorbereiden voor de avond en vonden het erg leuk om ons van alles te laten proeven
Wat geweldig, zo met de hele familie.
BeantwoordenVerwijderenMijn vader wilde, een paar maanden voor zijn dood, nog graag met zijn vrouw en kinderen op een foto.
We hebben een fotograaf aan huis laten komen en prachtige foto’s gemaakt van ons gezin!
Zonder aangetrouwd want dat wisselde nogal eens!
De laatste jaren van zijn leven bracht mijn vader in een zorginstelling door. Ongeveer viermaal per jaar gingen we met hem uit eten bij de Chinees net om de hoek van de zorginstelling. Zoon en ik haalde hem wandelend op, mijn broer en schoonzus haalde Mam en haar rollator op.
BeantwoordenVerwijderenDat waren heerlijke momenten, al zag je bij mijn vader na ongeveer anderhalf uur wel het kaarsje uitgaan. Maar zolang hij kon eten, en het gesprek ook nog over vroeger ging, was hij de Koning te rijk.
Mijn moeder trouwens ook.Lekker even onder de mensen, zonder dat ze meende te hoeven zorgen (wat ze eigenlijk toen ook al niet meer kon, maar wel wilde doen).
Nou heerlijk zeg, zo'n uitje is vermoeiend maar oh zo kostbaar.
BeantwoordenVerwijderenohhh daar doe je het toch allemaal voor! Vooral die napret, dat voldane gevoel dat het gegaan is zoals gehoopt en er mensen intens gelukkig van zijn geworden. Wat een bijzondere herinnering!
BeantwoordenVerwijderenWat fijn dat het zo geslaagd was en dat het zo goed gaat met je ouders. Het zal je een hoop rust gegeven hebben dat ze verhuisd zijn.
BeantwoordenVerwijderenJe bent net als ik echt een regelneef he, vindt het leuk om de dingen te regelen en kan het ook goed.
Ik wens jullie veel warmte en veel licht toe deze maand.
Mijn oog blijft hangen bij de mooie paarsroze laarzen met bloemen erin. Wat superleuk zijn die.
BeantwoordenVerwijderen17 mensen die er een dierbare herinnering bij hebben, geweldig toch!
BeantwoordenVerwijderen