medische molen

Drie maanden geleden kneusde ik een rib, maar hoe kwam dat ook alweer? Dat gebeurde tijdens een kanotocht op open zee. We hadden gesnorkeld bij het wrak van een schip en vanuit zee moest ik in de kano klimmen. Zoiets is best wel lastig want je kan je eigen niet afzetten en je wil bovendien niet dat de kano kapseist. Ik zette mijn handden op de rand en probeerde me op te hijsen. Gelukkig wilden twee andere kanoërs helpen en rijkten mij hun handen toe, die ik vastgreep en zo probeerden ze me in de kano te trekken. En op dat moment schuurde ik met mijn borstkas over de harde rand van de kano heen en voelde ik plots een korte maar erg felle pijn en verschrikt liet ik los, maar het was al te laat en mijn rib was gekneusd. 

De eerste weken heb ik best wel veel afgezien, maar gelukkig werd de pijn toch stukje bij beetje minder, maar echt overgaan deed het niet en ik begon me ondertussen toch een beetje zorgen te maken. Gisteren ging ik er voor de eerste keer mee naar de huisarts en hij vond dat ik toch maar eens een röntgenfoto moest laten maken. Vandaag kreeg ik daar de uitslag van en er zat geen breuk, maar de huisarts zei dat hij wel blij was dat er foto's genomen waren, want ik schijn last van botontkalking te hebben. Hij noemde het best wel zorgwekkend... Binnenkort krijg ik een oproep om een Dexa-scan te laten maken, waarbij de botdichtheid bepaald zal worden. Omdat ik al een hoge dosis vitamine-D en calcium (via de internist) gebruik, kan dat niet meer verhoogd worden, maar ik zal waarschijnlijk nog wel andere medicijnen erbij krijgen. Een oorzaak van de botontkalking kan in mijn geval door de Ziekte van Crohn komen.

Maar dat is nog niet alles. Omdat ik gisteren toch bij de huisarts was, vroeg ik of hij mijn bloeddruk weer eens wilde opnemen. Een hoge bloeddruk komt in mijn familie voor: mijn vader, zus en jongste broer zijn er mee bekend en bij mij was het altijd net op het randje, maar nu bleek ik dus over dat randje gegaan te zijn en was mijn bloeddruk te hoog. In november moet ik sowieso bloed laten onderzoeken voor de internist en van de huisarts moet er dan ook gelijk naar mijn cholesterol gekeken worden en dan moet ik ook urine inleveren om te kijken of ik diabetes heb. Daarna wordt er een plan van aanpak gemaakt.

Nou moe... nu ben ik wel gelijk weer in de medische molen terechtgekomen! Maar ik kan me er nu nog niet al te druk om maken. Ik leef al drieëndertig jaar met een chronische ziekte en ik ben gewend om mijn leven daaraan aan te passen. Als ik straks meer medicijnen moet gebruiken en mijn leefwijze misschien moet aanpassen dan doe ik dat. Natuurlijk zit ik niet te wachten op nog meer chronische ziektes of botbreuken of andere ellende, maar als het zo is dan is het gewoon maar zo. 

De last die ik nog steeds heb van de gekneusde rib, is en kwestie van uitzieken. Ik voel het de hele dag eigenlijk wel en op sommige momenten iets meer; als ik hoest of nies, als ik in bed lig en als ik moet opstaan uit een lage stoel of bank. Ik hoop dat ik er op een gegeven moment toch eens van af zal zijn, maar ik zal nog even geduld moeten hebben.

Voor mij is het weekend begonnen en het ziet ernaar uit dat het weer erg wisselvallig wordt. Ik weet niet of er van wandelen veel zal komen, want wij wandelen niet zo graag in de regen. Manlief heeft het de afgelopen week erg druk gehad op zijn werk en hij heeft erg lange dagen gemaakt. We gaan het gewoon maar eens rustig aandoen de komende dagen.

Hierbij wil ik je een fijn weekend wensen.