Soms rijd ik naar het strand om te gaan wandelen. Mijn wandeling gaat dan niet over het strand, want al dat zand in je schoenen hè... Nee, over het duin loopt een wandel/fietspad wat deels uit een onverhard pad en deels uit asfalt bestaat. Het is daar goed lopen en je hebt vandaar een uitstekend zicht over het strand en de zee. Regelmatig ga ik daarheen en dan maak ik een rondje van 6 km: over het duin heen en onder het duin over het fietspad langs de weg terug.
Als ik 's morgensvroeg daarheen ga, dan zijn er altijd heel veel konijntjes. Ze zijn niet echt bang, want je kan ze tot best wel dichtbij naderen. En er zijn altijd wel mensen die hun hond(en) uitlaten.
Het is dus fijn wandelen daar en toch zei ik gisteravond tegen manlief dat ik er de komende maanden niet meer naartoe zal gaan. Gisteren ging ik daar na mijn werk naartoe. Om half 12 startte mijn wandeling en het was druk op het pad over het duin, veel wandelaars, maar dat is niet erg. Het pad is breed genoeg om anderen makkelijk te kunnen passeren. Maar hoe verder je komt, hoe smaller dat pad eigenlijk word maar het is altijd nog breder dan een gewoon wandel/fietspad.
Er waren gisteren erg veel fietsers. Mensen van alle leeftijden reden langs me op gewone-, elektrische-, ligfietsen en mountainbikes. Gezellig wel die drukte, maar op den duur begon ik me er aan te ergeren. Sommigen reden wel heel hard langs me en anderen bleven gezellig naast elkaar fietsen terwijl er van de andere kant ook fietsers kwamen en dan moesten ze mij ook nog passeren. Het was soms heel erg krap en eigenlijk hè, vond ik het soms gewoon asociaal en voelde ik me helemaal niet veilig lopen daar.
Ik was daar gewoon te wandelen. Ik had naast het pad kunnen gaan lopen, in de berm, als er fietsers aankwamen, maar waarom? Ik heb net zo veel recht om van dat pad gebruik te maken als anderen dus dat weiger ik. En ik heb ook geen zin om door de beplanting/modder/hondenstront te lopen. Nee het is eigenlijk de bedoeling dat die fietsers hun snelheid aanpassen en achter elkaar gaan fietsen, maar er zijn er een heleboel die dat niet doen. En dat is niet alleen op het pad waar ik liep, dat is op andere paden net zo goed het geval, want ook daar gedragen veel fietsers zich op deze zelfde manier.
Op dat pad over het duin kom ik pas weer als alle seizoensdrukte voorbij is. Ik wil namelijk gewoon op een veilige manier kunnen wandelen zonder dat ik bang hoef te zijn om aangereden te worden. Erg jammer vind ik dat. Mijn mooie wandeling wordt verpest door van die fietsterroristen die denken dat de ze alles kunnen en mogen :(
Ik snap dat je daar voorlopig niet meer komt. Wij, als vrij regelmatige fietsers over buitenpaden, ergeren ons ook vaak aan andermans fietsgedrag. Bijna niemand gaat nog achter elkaar fietsen als je elkaar moet passeren. En dan die groepen wielrenners! Alsof de hele wereld van hun is. Geen bel op de fiets om te waarschuwen dat ze eraan gezoefd komen, alleen een schreeuw, als je geluk hebt.
BeantwoordenVerwijderenDie wielrenners zijn inderdaad ook erg. Die weten meestal niet eens dat je achter elkaar kan fietsen. Als ik in de auto rijd en in de polder achter zo'n groep wielrenners terecht kom dan vind ik het eigenlijk best eng om ze te passeren op de smalle weg
VerwijderenIk blijf zeggen dat de meeste mensen steeds asocialer worden en alleen maar aan zichzelf denkt. In winkels, op straat in de natuur, ik zie het overal gebeuren.
BeantwoordenVerwijderenLekker je asbak leeggooien op de parkeerplaats.
Mountainbiker op wandelpaden die je niet hoort aankomen en ze keihard voorbij komen en wij met klein hondje daar lopen.
Richting strand ga ik sowieso alleen in de winter, als het regent op in de avond.
De herrie van radio's, jankende koters die een ijsje willen, en de onsmakelijke poses van sommige mensen. brrrrrrr.
We zijn te vol hier en te egoistisch.
Klopt helemaal. Iedereen heeft het druk met zichzelf en denkt dat ze alles maar mogen. En als je er iets van zegt dan krijg jezelf de wind van voren
VerwijderenIk wandel ook veel en ik vind dat gewone fietsers zich meestal goed gedragen. Meestal. Maar die wielrenners... die kijken echt nergens naar. Ik heb al vaak op het laatste moment in de berm moeten springen. Echt op het nippertje. En dan sta ik daar zowat te stampvoeten maar dan zijn zij al weer zo'n stuk verder dat ze ook niet zien wat ze veroorzaken
BeantwoordenVerwijderenMisschien zijn het seizoenfietsers, die op vakantie zijn of een dagje uit en niet goed nadenken over hun fietsgedrag. Wel vervelend dat jij als vaste 'klant' dan maar in het gras moet happen.
BeantwoordenVerwijderen