In 2005 begon ik met mijn eerste weblog en dat ging vooral over consuminderen. Maar omdat het leven uit meer dan consuminderen bestond, ging ik steeds meer en meer over mijn gezin en over andere dingen die me bezig hielden schrijven. We zijn nu 13 jaar verder en nog steeds ben ik met consuminderen bezig. Het is gewoon een levensstijl geworden die ik waarschijnlijk nooit meer los zal laten.
Gisteren was ik samen met mijn vriendin M. aan het wandelen (we legden 9,5 km af) en ik vertelde tijdens onze wandeling dat ik sinds een paar maanden een leuke app op mijn telefoon heb: de kringloop-app en sinds ik die heb in kringloopwinkels geweest ben waar ik anders nooit van mijn leven gekomen zou zijn. M. zei dat ze kringloopwinkels juist probeerde te vermijden omdat ze daar altijd veel te veel kocht. Juist ja! Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je zomaar van alles gaat kopen omdat het zo goedkoop is. Dat geldt trouwens ook voor een winkel als de Action.
De laatste tijd ben ik in Breda, Rotterdam, Volendam, Zaandam, Lelystad en Goes in een kringloopwinkel geweest en eigenlijk kocht ik overal wel iets. Zo vond ik onder meer 2 mooie lappen stof, een zak vol met (metalen) kralen en bedeltjes, wijnglazen, een tas voor op mijn werk en een brillenkoker. Lang heb ik moeten zoeken naar theedoeken, wij gebruiken namelijk oude theedoeken of stoffen luiers als poetsdoeken, maar in de loop der tijd was mijn voorraad vrijwel gehalveerd. Doordat wij een vaatwasser hebben en daardoor onze theedoeken niet echt slijten, besloot ik om voor tweedehands theedoeken te kijken. Het heeft even geduurd, maar nog niet zo lang geleden kwam ik er zomaar opeens 6 tegen en dat vind ik dan leuk, want waarom zou ik meer betalen als ik het tweedehands goedkoper kan krijgen?
Het fijne van een kringloopwinkel vind ik dat vaak alles soort bij soort staat, dat is niet overal zo, maar in veel winkels wel. Als ik naar een rommelmarkt ga, dan zie ik vaak door de bomen het bos niet meer en meestal loop ik dan rond zonder echt goed te kijken. En op een rommelmarkt zijn de dingen ook vaak niet geprijsd en dat vind ik vervelend. Toen ik vroeger zelf nog op rommelmarkten stond, zorgde ik dat alles en schoon en geprijsd was. Ik had daar van te voren misschien wel wat extra werk aan, maar dat had ik er graag voor over, want ik kon me heel goed voorstellen dat anderen het waarschijnlijk ook prettig vonden als spulletjes geprijsd waren.
Sinds het overlijden van onze jongste zoon ben ik eigenlijk niet meer op een rommelmarkt geweest. Hij was mijn rommelmarktmaatje: als ik naar de rommelmarkt toeging dan ging hij meestal mee en als ik zelf met spulletjes op de rommelmarkt ging staan, was hij degene die meeging en me hielp. Rommelmarkten zonder hem zijn gewoon niet meer leuk en ik zeg niet dat ik er nooit meer zal komen, maar de laatste 14 maanden had ik er gewoon even helemaal geen zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten