melkfles

Een maand geleden ging ik, samen met een paar anderen, een workshop keramiek schilderen doen. We hadden goede dingen gehoord over het atelier waar de workshop gegeven werd en we hadden een gezellige avond. Vooraf kregen we uitleg en daarna gingen we met de onbehandelde keramiek en verf aan de slag. Best leuk, maar wat ik gaandeweg de avond best wel miste was een beetje begeleiding. Zelf ben ik best wel creatief, maar niet iedereen in het groepje was dat en eigenlijk waren tips tussendoor wel handig geweest. Maar degene die de workshop gaf bemoeide zich verder niet met ons en kwam alleen langs om te vragen of we iets wilden drinken, wat ook nog eens apart betaald moest worden. Ze was heus wel aardig hoor, maar ik ben eigenlijk betere begeleiding tijdens workshops gewend.

Ik beschilderde een zogenaamde melkfles:

Het was best wel lastig, want de kleuren die je erop schildert zullen pas na het glazuren en afbakken de werkelijke kleur worden. En voor een mooie dekking moest je alles minstens drie keer schilderen. Ik had naast de kleuren ook nog beige met zwarte spikkeltjes gebruikt en wat na het afbakken overbleef waren alleen de spikkeltjes, van het beige zag je totaal niks meer. En dat bedoel ik dus: als me verteld was dat beige helemaal niet te zien zou zijn, dan had ik wel een andere kleur gebruikt. 

Een tienjarig achternichtje van me was ongeveer een week voor ons ook daar geweest en had een schaaltje beschilderd. Het was een schaaltje voor de kerst met gele sterren, maar achteraf bleken de sterren ook niet te zien te zijn. Voor dat kind was dat gewoon een grote tegenvaller geweest. 

Ik ben gelukkig wel tevreden met hoe mijn melkfles geworden is:

Ik koos voor ongeveer dezelfde kleuren als de buffetkast in onze keuken:

Glazuren en afbakken van onze werkstukken hoefden we niet zelf te doen en na een paar weken kregen we een afhaalcode. De eerste van ons groepje die haar werkstuk ging afhalen, kreeg gelijk commentaar omdat ze alleen haar eigen werkje kwam afhalen en ook de volgende kreeg dit te horen. Maar ja, er stond niet in het bericht dat alles tegelijk opgehaald moest worden. En daarnaast wonen we niet allemaal bij elkaar in de buurt en voor ons was het daarom ook handiger om apart te komen. Het atelier is gewoon vijf dagen per week open, dus waarom het dan zo'n probleem was begrijp ik ook niet. De laatste die haar werkstuk ging ophalen heeft er dan ook iets van gezegd. 

 Ik ga niet direct zeggen dat ik er nooit meer heen zal gaan, maar de slechte begeleiding, het apart moeten betalen van drinken en het commentaar achteraf gaven toch een wat nare bijsmaak. Jammer.