belle epoque

Zaterdag waren wij terug van Parijs thuisgekomen en de dag erna hadden we gelijk alweer een Urban Walk. Deze keer was dat in Blankenberge. Daarvoor hoefden we niet vroeg op te staan, want het is vanaf ons maar drie kwartier naar deze badplaats rijden. 

In Blankenberge ga ik soms naar de kringloopwinkel. Deze winkel is aan de rand van het dorp en daardoor kom ik nooit in het centrum zelf. Eigenlijk kende ik de plaats ook helemaal niet.

Aan het einde van de 19ͤ eeuw was Blankenberge een badplaats voor de elite. Tijdens de Belle Epoque periode was de badplaats populair bij de Belgische beau monde en er werden vakantievilla's en luxehotels gebouwd. Helaas werd een groot deel hiervan tijdens de Tweede Wereldoorlog verwoest, maar gelukkig is er toch nog wel iets van die tijd terug te vinden.

De Paravang:

Dit windscherm met zitbanken werd in 1908 gebouwd.

Er staan nog best wel wat 'pareltjes' uit de Belle Epoque in het centrum.

Dit bankje ziet er oud uit:

Het is echter uit 2024 en is een kunstwerk van Romain Weintzer, die opgroeide in Parijs en zich liet inspireren door de in Parijs aanwezige Art Nouveau.

De Pier:

Deze werd in 1933 gebouwd en bleef tijdens WOII gespaard doordat een Duitse generaal het bevel tot opblazen van de pier negeerde.

Dit huisje en het volgende huisje zijn twee overgebleven visserswoningen uit de 18ͤ eeuw.

De Sint-Antonius Abtkerk:

Laatst kwam ik op een ander weblog een foto van een gehaakte kerstboom tegen: klik!

Ook Blankenberge heeft een gehaakte kerstboom:

Lees hier het verhaal over deze boom en de ongeneeslijk zieke Julie: klik!

We deden tijdens deze wandeling ook nog SeaLife aan:

Hier is ook een zeehondenopvangcentrum. Aangespoelde zieke zeehondjes krijgen hier de nodige zorg.

Omdat Blankenberge voor velen toch een eind reizen en als plaats misschien ook minder in trek is, liepen er deze keer 'slechts' 2500 wandelaars mee. Soms zijn het er 4000! Het was een gemoedelijke dag en we hebben op ons gemak gelopen. 

Dus niks gas d'r op 😉