intro

Mijn naam is...

Mevrouw W. (Bijgewerkt op 14-03-2024) Een bekende in blogland, ook al is het alweer een aantal jaren geleden dat ik met mijn vorige webl...

donderdag 9 oktober 2025

wij aasgieren

Mijn kledingkast is niet zo heel erg groot en daarom passen de zomer- en winterkleding niet tegelijk in de kast. Dus daarom haalde ik de zomerkleding er uit en stopte deze in de grote tassen, waar ik eerst de winterkleding uit gehaald had. Ik hield nog een tas over, want al die dikke wintertruien en vesten nemen veel plaats in. Heb ik nieuwe kleding nodig? Nee! Ik mag alleen kleding op naailes maken en eigenlijk niks meer kopen. Ook deze 'vieze' broek niet:

(Broek van Paolina Russo, bron: Zalando)

Ik was op facebook aan het scrollen toen ik deze advertentie van Zalando tegenkwam: een broek van Paolina Russo met een vieze look, 50% afgeprijsd en dan betaal je nog €246,95. Zouden er nou werkelijk mensen zijn die €494,95 voor deze broek betaald hebben? Ik kan het me gewoon niet voorstellen! Ik zou me best wel schamen om in een vieze broek rond te lopen, ook al hoort het zo.

Een kledingreparateur uit de buurt hield een stoffenuitverkoop. Ze is ernstig ziek en heeft niet lang meer te leven. Omdat ze niet wil dat haar familie al haar spullen op moet ruimen, doet ze het zelf. Nu het nog gaat. Ik ging er samen met een kennis heen en we hadden er beiden best wel moeite mee, we voelden ons toch een beetje aasgieren. Maar toch, deze vrouw hield zelf uitverkoop, zij was degene die het op deze manier wilde afsluiten. Het was al druk geweest voordat wij kwamen, vertelde de vrouw en hierna kan ze er echt een streep door zetten. Op haar tijdlijn op FB schreef ze: geen strijd meer, levenseinde is óók leven. Vijftig jaar is ze.

30 opmerkingen:

  1. Die broek... dat is toch ech ongelooflijk. Je verhaal over de vrouw niet, helaas.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zou die broek niet eens cadeau willen krijgen...
      Van die vrouw is triest. Ik kende haar niet, maar haar verhaal heeft me wel aangegrepen.

      Verwijderen
  2. Ik zou de broek best willen hebben, hoor... cadeau dan. Kan ik er meteen mee naar de stomerij om hem in een mooie kleur te laten verven.
    Heb je nog lappen gekocht in die uitverkoop? Wat een moed van haar.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik kocht drie lappen stof: twee zomerstoffen en een winterstof.

      Verwijderen
  3. Al kreeg ik de broek cadeau, zou ik hem nog niet willen (alhoewel, misschien is 'ie mooi egaal te verven?). Wat een triest verhaal van die mevrouw, 50 jaar en weten dat je leven binnenkort zal eindigen. Ik begrijp dat je er een dubbel gevoel bij had.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Die verbazing heb ik ook bij dure broeken met scheuren in de pijp.Wat een mooie en trieste opruiming

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Voor mij zou zo'n vieze broek een uitkomst zijn eigenlijk, ik wordt altijd zo snel vies 😂
    Lijkt me inderdaad toch wat lastig in die stoffenwinkel te zijn, maar voor haar zal het belangrijk zijn het zo te doen.
    Ik was in het weekend een paar zomerkleding reparaties aan het doen, naadje stikken en in 2 een nieuwe band opzetten want elastiek was uitgelubberd en dan is een nieuwe band het handigste. Helaas hield de machine ermee op, een draad bleef vastzitten in inrijgmechanisme en met geen mogelijkheid los te krijgen ondanks ontmanteling. Staat nu bij reparatiebedrijfje. Er stond al een kapotte en de derde reserve deed het ook niet, onderdraad lusde zo erg en ondanks alles nakijken ook niet te gebruiken. Kan dus even niks doen.
    Ga wel vandaag naar Terneuzen-Zuid kijken of ik een grijze broek kan vinden, de oude is echt te versleten om mee naar buiten te gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vervelend van je naaimachines. Ik heb zelf ook een naaimachine op reserve staan voor als de naaimachine die ik het meest gebruik in panne valt of voor onderhoud weg is. Hopelijk slaag je in Terneuzen.

      Verwijderen
    2. Geen grijze, de enige die ik mooi van kleur en stof vond was te klein, maar een paarse, mijn lievelingskleur, is het geworden.

      Verwijderen
    3. Kijk, toch geslaagd! Dat is fijn.

      Verwijderen
  6. OMG, wat ‘n vreselijke broek! Wat knap van die mevrouw om haar zaken zelf af te handelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zo’n broek maak ik zelf wel van een oude broek. Met verven, werken in de tuin en tijdens het koken mijn handen aan mijn broek afvegen kom ik er ook😜

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Misschien kun je hem daarna wel verkopen voor 500 euro :)

      Verwijderen
  8. 50 jaar ... zo jong. Ik krijg er koude rillingen van. Ik ben er zeker van dat de vrouw blij was dat ze op die manier kon afsluiten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Van naailes waren er ook geweest en ik kreeg gelijk allerlei vragen: wie is haar moeder, waar woont ze, wat mankeert ze... Maar ik ken die mevrouw totaal niet. Het was ook de eerste keer dat ik in haar bedrijf kwam. Als ik verstelwerk heb doe ik dat zelf.

      Verwijderen
  9. Wat een broek zeg, die zou ik nog niet als pyjamabroek willen... ja zo voelt dat hè, als iemand om die reden wil opruimen, maar bedenk dan maar dat je haar eigenlijk helpt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het was haar keus om het op deze manier manier af te sluiten en dat is dan ook wel weer mooi.

      Verwijderen
  10. Er was waarschijnlijk een dubbel gevoel bij het kopen van de stoffen. Maar zoals jeschreef 'zij wilde het zelf'....
    Mijn zoon had er ook last van toen hij, via marktplaats, allerlei bouwmateriaal bij iemand kocht die recent zijn broer had verloren en het op zich genomen had alles van zijn overleden broer te verkopen.......Hij kon het niet over zijn hart krijgen om af te dingen en heeft gewoon de vraagprijs betaald.
    Marja.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Kan je gevoel goed begrijpen. Maar fijn dat deze dame de regie kan houden en haar mooie spullen uit haar zaak goed kan verkopen.
    Is die broek echt? Dat is toch enorm lelijk. Hang je dan het prijskaartje aan de buitenkant, zichtbaar?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat denk ik wel ;)
      Lang geleden had mijn oma een nieuwe hoed op naar de kerk aan en daar bleek ook het prijskaartje nog aan te hangen. "Gelukkig wan het een dure'" had ze gezegd toen ze het opmerkte. Ze woonde in een klein dorp met allemaal roddeltantes, maar op die hoed konden ze daardoor geen commentaar geven.

      Verwijderen
  12. Over die broek maak ik geen woorden vuil maar die mevrouw van vijftig, wat droevig

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Jeetje, nog best jong. Wat mooi en bijzonder hoe ze ermee omgaat. Dat vind ik inspirerend.
    Die vieze broek vind ik verbijsterend!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zou ook niet weten wat ik in haar plaats zou doen. Het is knap, vind ik.

      Verwijderen
  14. Inderdaad een dubbel gevoel bij, aan de andere kant zouden nabestaanden de stoffen na het overlijden van mevrouw misschien gewoon weggegooid hebben omdat ze geen zin of energie zouden hebben om er iets anders mee te doen. Op deze manier word er nog iets nuttigs gedaan met de stoffen en kan mevrouw misschien nog iets met het geld ondernemen waar zij waarde aanhecht. Johmar

    BeantwoordenVerwijderen