Uitwaaien moest ik. Even naar de kust om mijn hoofd leeg te maken.
De zaterdag duurde anders te lang. Ik ging altijd op zaterdag naar mijn moeder toe en nu ze er niet meer is, mis ik mijn ritje naar haar woonplaats en mijn bezoek aan haar.
Ik mis mijn moeder.
Nog steeds heb ik mijn draai niet gevonden.
Tijdens mijn wandeling plukte ik wat rozenbottels. Thuis kookte ik ze, draaide ze door de passeerzeef en wat overbleef zit in kleine potjes, klaar om ingevroren te worden.
Momenteel neem ik tijdens mijn wandelingen steeds een klein doosje mee. Als ik onderweg bramen, duindoorn of rozenbottels tegenkom, kan ik er een handvol in doen. Niet teveel, de rest is voor de dieren.
Afgelopen week las ik vier(!) boeken:
- Denkend aan 't naaikussen van Jan Zegers.
-Maan en zon van Stefan Brijs.
-De meid van Marlies Allewijn.
-Valstrik van Ellen de Vriend.
Het was leesweer!
Bijna allemaal Zeeuwse boeken...
BeantwoordenVerwijderenKlopt! Alleen Maan en zon niet.
VerwijderenEen moeder missen gaat nooit over. Wel gaat het gevoel heel stilletjes over in dankbaarheid.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel 😘
VerwijderenMis mijn moeder soms ook nog, niet meer met veel verdriet, met wel met vragen over hoe ze nu, meer dan 30 jaar later, zou zijn als ze net als mijn vader 82 zou zijn. Wat ze zou doen, welke hobby's ze zou hebben.
BeantwoordenVerwijderenMet mijn zoon doe ik dat juist expres niet. Hij zal altijd 17 blijven en ik wil mezelf niet onnodig pijn doen door me af te vragen hoe hij nu zou zijn. Dat heeft voor mij geen nut. Maar dat iemand anders zoiets wel fijn vindt, is ook mooi. Ieder mens is weer anders.
VerwijderenMaan en zon vond ik mooi.
BeantwoordenVerwijderenToen ik het boek uit had was ik er gewoon even stil van.
Verwijderen