paarse wolk

Toen het koud was waren de krokusjes dicht, maar zodra de zon ging schijnen werd deze uitbundig door de bloemetjes begroet. Er was opeens een grote paarse wolk in de border.

Onderstaande krokussen plantte ik twee jaar terug jaar rond de stam van een boom.

Er zullen daar later ook tulpen gaan bloeien.

🌼 🌼 🌼 🌼 🌼

Bedankt voor jullie medeleven gisteren 😘

We hebben het weer gehad, de akeligste dag van het jaar. Veel dagen zijn moeilijk, maar op de sterfdag hield alles op. Ik ken die dag, 22 februari 2017, volledig uit mijn hoofd, vanaf dat de dag begon tot het einde. Wat we deden, wat we zeiden, hoe goed we het hadden totdat 's avonds in een seconde tijd alles totaal anders werd. Nooit zou het meer hetzelfde zijn.

Ik ben nu natuurlijk de antidepressiva, die ik een paar jaar na Justus' overlijden ging gebruiken, aan het afbouwen en het is goed om weer emoties te voelen en ze te kunnen uiten. Maar het is ook lastig. Die emoties op zich niet, maar ik zit wel in een dip. Er is ook veel gebeurd de afgelopen tijd: het overlijden van mijn moeder en de verhuizing van schoonzus (we zijn bijna klaar) en het klussen in haar nieuwe huis, zorgden ervoor dat we weinig tijd voor onszelf hadden. We werden min of meer geleefd de laatste weken en eigenlijk ook wel de maanden daarvoor. 

Manlief en ik gaan binnenkort een paar dagen weg. Gisteren hebben we een hotel ergens in Nederland geboekt. Het zou natuurlijk wel fijn zijn als het dan mooi weer is, maar mocht het dat niet zijn dan is het ook geen ramp. Alleen al het feit dat we dan even helemaal niks moeten, is al goed.