scan

Kijk eens aan, een aalscholver van dichtbij: 

Ik had al een paar keer een aalscholver gefotografeerd, maar dan was de vogel steeds ver weg. Deze bleef tenminste gewoon lekker zitten. Hij zal vast meer aan mensen gewoon zijn dan de vogels die ik eerder zag.

Ik was hier:

In Terneuzen. Ik moest daar al vroeg in het ziekenhuis zijn om de botdichtheid van mijn botten te laten meten, middels een DEXA-scan. Ik was een kwartier te vroeg, maar werd toch gelijk naar binnen geroepen en zodoende stond ik op de afgesproken tijd eigenlijk alweer buiten. Mooi! De uitslag krijg ik binnenkort. 

Na het ziekenhuis ging ik eerst om boodschappen en daarna reed ik naar de zeedijk toe om te gaan wandelen.

Zilvermeeuw:

De wulp:

Dat is een vogel die ik de afgelopen weken al regelmatig voor mijn lens heb gehad.

Deze foto is niet scherp, maar ik vind het wel een leuke foto:

De blauwe reiger was aan het vissen en zag er daardoor een beetje verfomfaaid uit.

Aan de andere kant van de dijk is sinds 2006 een natuurgebied in de Margarethapolder. Margaretha de Mauregnault was ten tijde van de inpoldering (1737-1742) een ambachtsvrouw uit Zaamslag, een dorp uit de buurt. Naar haar werd de polder vernoemd. 

In het water was geen vogel te zien, maar in het veld zat een buizerd op een paaltje:

De steenloper:

En dit vind ik nog altijd één van de mooiste vogels die ik ken:

De spreeuw. Ik word altijd blij van spreeuwen: van het geluid dat ze maken, van het samen zwermen en ook van hun uiterlijk. 

En ondertussen ben ik met die andere camera, de wildcamera, ook een beetje aan het experimenteren. 

Alleen lukt het me nog niet om filmpjes hier te plaatsen, daar mag manlief zich een keer in verdiepen.