opruimen

We pakken gelijk maar even door en hebben gisteren de kamer van mijn moeder leeggeruimd. Dat moet deze week toch gedaan worden. Samen met mijn twee broers, mijn zus kon niet, heb ik alle spullen uitgezocht en ingepakt. Later kwamen mijn man en zoon met de aanhangwagen en konden ook gelijk de meubels meegenomen worden. De kamer is leeg, maar we komen nog terug om de boel een beetje netjes achter te laten, ook al wordt de kamer hierna door het personeel schoongemaakt. 

En dan zit onze tijd in het verpleeghuis, waar mijn moeder woonde, erop. Zes jaar geleden werd mijn vader daar na een ziekenhuisopname geplaatst. Door een ingezakte wervel en andere lichamelijke problemen kon hij niet meer terug naar zijn appartement. Omdat mijn moeder door de Ziekte van Parkinson in die tijd meer zorg dan hem nodig had, heb ik het zo kunnen regelen dat zij in hetzelfde verpleeghuis ogenomen werd. Mijn vader kon namelijk niet meer voor haar zorgen, wat hij tot die tijd nog wel gedaan had. Toevallig stond de kamer tegenover de kamer van mijn vader leeg en werd dat haar stekje. Hierna zijn ze nog anderhalf jaar samen geweest en hebben ze daar hun vijfenzestigjarig huwelijk nog kunnen vieren. Vier jaar geleden is mijn vader overleden.

We zijn het personeel en de vrijwilligers ontzettend dankbaar voor alle goede zorgen en we kijken met een warm gevoel op de tijd in het verpleeghuis terug. We zijn niet alleen onze ouders kwijt, maar het contact met de medewerkers zal hierna ook verwateren. 

Het is nu tijd om aan een nieuw hoofdstuk in ons leven te beginnen.