afscheid

Gisteren was het een jaar geleden dat mijn schoonmoeder overleden is. Ze had kanker en vanaf het moment dat ze wist dat er niks meer aan te doen was, tot aan haar overlijden, zaten zes weken. Er was nog tijd om van alles samen met haar te bespreken en te regelen. Schoonmoeder was erg claustrofobisch en ze had altijd aangegeven dat ze niet in een kist wilde na haar overlijden. Een schoonzus zocht naar een alternatief en kwam met schoonmoeder overeen dat we voor een uitvaartmand zouden zorgen. 

Mijn moeder vond die uitvaartmand mooi en zei daarna regelmatig dat zij dat ook wel wilde... En zodoende lag mijn moeder in een mand van wilgentenen, in plaats van in een standaard kist. En zo'n mand heeft ook wel iets, temeer ook omdat er hier veel knotwilgen te vinden zijn. Als de knotwilgen geknot worden, worden de takken daarna gebruikt voor vlechtwerk zoals mandjes en schuttingen en dus ook voor uitvaartmanden.

 De crematieplechtigheid vond in besloten kring plaats. Het was een mooie dienst. Naast de spreker, vertelden mijn oudste broer, mijn tante en ik ook nog iets en er was een pianostuk van mijn jongste broer. 

Op de uitvaartmand lag een bloemstuk dat mijn broers, zus en ik voor onze moeder uitgekozen hadden. 

We hebben op een mooie manier afscheid genomen. We kunnen tevreden zijn.