dus toch nog

Onze klusvakantie is bijna voorbij en zeker de eerste week zijn we druk met van allerlei werkjes bezig geweest. Deze tweede week iets minder, want er waren andere dingen die gedaan moesten worden. We hadden beiden een afspraak bij de kapper, ik had een overleg met de contactverzorgende en de huisarts van mijn moeder, er was een feestje van mijn werk en we vierden de verjaardagen van man- en zoonlief.

Manlief is 58 geworden en we hebben zijn verjaardag en die van zoonlief hier thuis met familie gevierd. We hadden pizza's, dürüm en döner gehaald en de dag erna hebben we daar ook nog van kunnen eten. Zoonlief was in februari jarig, maar sinds het overlijden van zijn broer vieren we dat later op het jaar. Zijn verjaardag en de sterfdag van Justus vallen namelijk in dezelfde week en we vinden het prettiger om zijn verjaardag op een ander moment te vieren. 

We gingen ook nog met ons drieën uit eten. Zo heel erg vaak doen we dat niet, maar de verjaardag van manlief was daar een goede aanleiding voor. Zoon en ik hadden bedacht dat we manlief een nieuwe bureaustoel wilden geven. De oude stoel, die hij acht jaar geleden voor zijn verjaardag kreeg, was helemaal op. Een armleuning was al een paar keer gelast, de bekleding was op sommige plaatsen hersteld, maar nu was het toch echt tijd om een nieuwe aan te schaffen. Manlief en ik deden daarvoor een rondje langs verschillende winkels en gelukkig vond hij DE stoel. Omdat hij ook nog geld van familieleden voor zijn verjaardag gekregen had, betaalde hij zelf ook nog mee aan de nieuwe stoel.

En dan nu. Het is vrijdag en op de valreep hebben we besloten om toch nog een paar dagen weg te gaan. Twee weken geleden schreef ik nog dat we niet op vakantie gingen, maar de plannen zijn nu dan toch nog veranderd. We gaan naar Frankrijk. Voor ons is dat niet zo ver weg, naar Overijsel of Noord-Holland is voor ons verder rijden. 

Leuk, Frankrijk. We zijn er jarenlang op vakantie geweest en de laatste keer dat we er waren was in de buurt van het mooie Lille, vijf jaar geleden. Nu gaan we naar Normandië. Ik had ooit eens laten vallen dat ik daar graag heen wilde en manlief had dat onthouden. Eigenlijk zouden we eerst gewoon een dagje een stad in Nederland bezoeken, maar toen hij met dit idee kwam was de beslissing snel gemaakt. Het viel nog niet mee om op zo'n korte tijd een geschikt hotel te vinden -met balkon/terras, parkeerplaats, wifi en betaalbaar- maar het is goed gekomen.

Hierbij wil ik je alvast een fijn weekend wensen en à bientôt!