puzzelen

Bedankt voor de leuke en lieve reacties op mijn bericht van gisteren. Ik had eigenlijk zelf niet door hoe positief het allemaal was, maar het is waar dat het een stuk beter met me gaat dan een tijdje terug. Er zijn momenteel geen zorgen en dat scheelt echt enorm veel. De zorg voor mijn ouders is uit handen gegeven en mijn zus besteedt nu veel meer aandacht aan ze dan voorheen. Zuslief vroeg laatst al of het me meer lucht geeft en ja, dat geeft het me zeker. Ik denk dat mijn ouders het wel jammer vinden dat ze me niet zo vaak meer zien als voorheen, maar voor mij is het beter zo.

😘💕😘💕😘💕😘💕😘💕😘💕😘

Maar nu even iets heel anders!
Nicole van Huisvlijt schreef onlangs over een legpuzzel die ze gekocht had: klik!

Zelf ben ik niet zo'n hele erge puzzelaar, ik krijg er ook altijd last van mijn rug van, maar ik ken wel iemand die heel erg graag een puzzel maakt en die bovendien ook nog eens bijna jarig is. En geïnspireerd door Nicole ging ik voor haar op zoek naar een puzzel. 

De bijna jarige heeft veel legpuzzels van Jan van Haasteren, maar ja welke dan allemaal hè? Dat zou ik zo direct niet weten en daarom zocht ik een totaal ander soort puzzel voor haar uit en dat werd deze:

Ik hoop dat ze er blij mee is (maar dat verwacht ik eigenlijk wel).

 Mijn vader had vroeger altijd puzzels van berglandschappen, die waanzinnig moeilijk waren. De kleuren groen (gras, bomen), grijs (rotsen) en blauw (lucht) waren altijd rijk vertegenwoordigd. Ooit kocht ik voor hem een puzzel van de Nachtwacht van Rembrand, die door alle donkere tinten ook erg moeilijk was om te leggen. Mijn vader legde zijn puzzels altijd op een triplex plank, die boven op een kast werd gelegd als de tafel voor iets anders nodig was. Maar dat deed hij ook met een andere reden: hij vond het namelijk niet leuk als mijn zus en ik de puzzel voor hem afmaakten en als we er niet bij konden dan bleven we er tenminste van af. 

Toen mijn kinderen klein waren lag er hier regelmatig een puzzel op tafel. Vooral manlief en de kinderen werkten hieraan. Onze oudste heeft nog wel een tijdje puzzels opgeplakt, die hij dan op zijn slaapkamer hing, maar op een gegeven moment is hij met puzzelen gestopt. 

Puzzelen en huisdieren gaat ook niet altijd zo goed samen. Zo hadden wij poes Simba die altijd graag in de doos met puzzelstukjes of op een puzzel ging liggen. En hond Bee at ooit een keer een puzzelstukje op dat op de grond gevallen was en toen was de puzzel natuurlijk niet meer compleet.

Na het overlijden van Jus hebben we nooit meer een puzzel gelegd. Het is er eigenlijk nooit meer van gekomen. Er is overal een tijd van, zeg ik weleens. Het puzzelen werd samen met de kinderen gedaan en de ene puzzelt niet meer en de ander is er niet meer. Dingen komen en gaan en dat zal bij anderen ook wel zo zijn. 

Ik wil je een fijn weekend wensen!