muZEEum en Dishoek

Wij gingen naar Vlissingen naar het Zeeuws maritiem MuZEEum toe, want we hadden kortingskaartjes. En zonder die kaartjes zouden we er eigenlijk niet heen gegaan zijn, want wij zijn niet van die hele erge museummensen. Maar nu gingen we dus wel.

Het gebouw op zich vond ik al heel erg mooi:

Het museum vertelt het verhaal over het maritieme verleden en heden van Zeeland en dan vooral over Vlissingen (vonden wij).

We begonnen ons bezoek bij de vondsten uit afval- en beerputten van de bevolking van Vlissingen van weleer:

Er zaten ook spaarpotten tussen, waaronder dit lieve spaarvarken: 

 Uiteraard was er aandacht voor Michiel de Ruyter:

En er waren modellen van schepen in alle soorten en maten.

En allerlei gebruiksvoorwerpen van aan boord:

Bij het MuZEEum hoorde ook een bezoek aan de kazematten:

Een kazemat is een militair bouwwerk, dat gebruikt werd ter verdediging tegen vijanden.  

Na alles gezien en gelezen te hebben wierpen we nog even een blik op de Westerschelde:

En het rondhangende wild:

Daarna stapten we in de auto en reden we 6 km naar Dishoek toe. Voor wie nog nooit van Dishoek gehoord heeft: Zoutelande ligt een stukje verder en dankzij Bløf kent iedereen opeens die naam. 

We gingen wandelen op het pad over het duin:

En hier waren gelukkig geen fietsers die ons van de sokken konden rijden. Dat was wel fijn. 

Er stond een lekkere bries, dus konden we lekker uitwaaien. En daarna gingen we naar huis terug, het was weer mooi geweest. Het was een goed bestede dag en nu kunnen we ook over het MuZEEum meepraten. Dit was het derde museum dat ik dit jaar bezocht en voor iemand die niet echt een museummens is, vind ik dat best wel goed.