nog meer herfst

We gingen naar Domein Beisbroek.

En dat ligt onder Brugge.

(Bron: Google maps)

We waren er al eerder, maar dan praat ik toch al gauw over zeven jaar terug. Het kon dus geen kwaad om het daar opnieuw te gaan ontdekken. We startten onze wandeling bij kasteel Beisbroek:

 

In dit kasteel is een natuurcentrum gevestigd en er is een volkssterrenwacht. In de koepel op het dak (links op de foto) zijn de telescopen te vinden. Op de foto hierboven is de koepel dicht en hieronder zie je de koepel openstaan, zodat er door de telescoop de ruimte ingekeken kan worden:

Wij bezochten het natuurcentrum, maar in de volkssterrenwacht zijn wij niet geweest. Je ziet op de foto's ook gelijk het verschil in weer: we begonnen onze wandeling met zon en later trok de lucht helemaal dicht.

Domein Beisbroek bestaat uit bos, heide en akkers en we hebben heel veel paddenstoelen gezien.

Die mooie rode vliegenzwam kwamen we ook deze keer weer tegen:

Ik verander de natuur niet om betere foto's te krijgen, dus blijven de blaadjes op de hoedjes gewoon liggen. Alles blijft zoals het is. 

Aangrenzend aan Domein Beisbroek ligt Domein Tudor, met dit landhuis dat in Tudorstijl gebouwd werd:

Bij het landhuis hoort een grote kruidentuin:

We liepen een rondje door de kruidentuin. 

Vijgen ken ik wel:

Maar de vrucht op de foto hieronder kwam me niet bekend voor en toch bleek ik hem te kennen en ook weleens te eten:

Het is een kaki! 

Het was druk in de domeinen, omdat er ook een uitgezette wandeling aan de gang was. Toch was het nog goed te doen en was het gewoon gezellig druk. 

We lunchten bij kasteel Beisbroek in Tearoom Koetsenhuis en daar stond dit op de drankenlijst:

Een biertje, een Tietje. Doe mij er maar twee!

Eronder staat het volgende:

Het belangrijkste doel van de Stichting Beautiful After Brest Cancer is meer bewustzijn creëren rond het wel-zijn en wel-voelen na de diagnose borstkanker.

Een biertje om de aandacht te vestigen op borstkanker. 

lopen

Sportief ben ik altijd al geweest. Zo had ik na de middelbare school graag naar het CIOS gewild, maar dat mocht niet van mijn ouders. De school was te ver weg en dat zagen ze niet zitten. En dat geldt niet alleen voor het CIOS, ook andere opleidingen vonden ze te ver weg... ja je zal maar in een uithoek van het land wonen! Gelukkig zijn het soort opleidingen die ik toen wilde doen, tegenwoordig hier ook te volgen, waardoor de keuzemogelijkheid veel groter geworden is. 

Omdat alles wat ik wilde niet doorging en ik echt niet meer wist wat ik moest leren, koos ik voor de zorg. In de zorg kun je me nog steeds vinden, weliswaar een paar niveaus lager dan waar ik gestart ben, maar dat is een bewuste keus geweest. Ik heb het naar mijn zin in mijn huidige functie en daar gaat het tenslotte om.

Sportief was ik dus als kind al. Ik sloeg geen enkele gymles over. In mijn vrije tijd fietste, jogde en zwom ik, ging ik paardrijden en zat ik op turn. Een echte uitblinker was ik niet, maar we hoeven niet allemaal profs te zijn. 

Later ging ik jarenlang naar de sportschool toe. Krachttraining, cardio en groepslessen volgde ik. Een paar keer in de week was ik wel in de sportschool te vinden, totdat Justus overleed. Na zijn dood ben ik (na een paar maanden) nog een keer geweest, maar daarna kon ik het niet meer opbrengen. Ik kon er mijn draai niet meer vinden en daarnaast wilde ik het eerste jaar niet steeds aangesproken worden, hoe goed alles ook bedoeld was. 

Ik ging wandelen. Eerst liep ik alleen of met een vriendin, maar al snel kreeg manlief ook de smaak van het wandelen te pakken. We hebben al heel wat kilometers samen afgelegd. Ik wandel, normaal gesproken, twee à drie keer per week. En soms fiets ik. Verder heb ik een beroep waarbij ik de hele dag beweeg en daarnaast ben ik toch al geen stilzitter. En toch begon er iets te knagen: die dertig minuten per dag bewegen, die geadviseerd wordt, haal ik dan misschien wel, maar het is niet altijd zo intensief. 

Op de sportschool had ik altijd twee favoriete apparaten en dat waren het roeiapparaat en de loopband. En na heel lang wikken en wegen kocht ik een aantal weken geleden een loopband. Dat lange nadenken zat hem vooral in de plaats waar ik hem moest zetten, gewoon in de woonkamer namelijk. Maar weet je, hoeveel mensen zullen wel niet een hometrainer in de woonkamer hebben staan? En wat maakt het eigenlijk ook uit! Die loopband kwam er.

Op de dagen dat ik buiten wandel, loop ik niet op de loopband. Maar op de andere dagen trek ik een makkelijke broek en een shirtje aan en loop ik een half uur thuis. Vijf minuten instappen, twintig minuten doorstappen en soms een stukje hardlopen, en vijf minuten uitstappen. Oordopjes in en ondertussen luisteren naar een luisterboek of een podcast als ik wandel en luisteren naar muziek als ik hardloop. Ik ben nog aan het opbouwen zodat ik geen peesblessures krijg, want dat is iets waar ik nogal gevoelig voor ben. Verder doe ik tijdens het lopen oefeningen voor mijn armen en mijn nek.

Ik ben nog maar een week of drie bezig en toch voel ik het al. Ik merk dat mijn conditie vooruit gaat. En verder ben ik wel gedreven genoeg om dit te kunnen volhouden. Ik loop graag, ik luister graag naar boeken, podcasts en muziek en zo'n half uur is dan ook best wel snel om. 

vroeg

Om zes uur vanmorgen zat ik al in de auto om iemand op te halen en vervolgens naar het ziekenhuis in Terneuzen te brengen, voor een geplande operatie. Na de intake op de afdeling wenste ik deze persoon succes en daarna besloot ik om langs de Westerschelde te gaan wandelen. 

Het was nog een beetje donker en het miezerde toen ik aan mijn wandeling begon.

Een paddenstoel op de Scheldedijk.

 Volgens Google Lens zou het om een eetbare weidechampignon gaan, maar blijkbaar lijkt deze soort sterk op een andere paddenstoel die wél giftig is. Ik ben niet van het wildplukken van paddenstoelen en pluk ze daarom gewoon in de supermarkt uit het schap, dan weet ik zeker dat het veilig is. Maar het was wel leuk om hier ook paddenstoelen te zien. Het was me nooit eerder opgevallen dat er hier stonden.

Onderstaand kanon verwijst naar het jaar 1807, het jaar waarin Napoleon hier een marinehaven aan wilde laten leggen.

Het kanon werd ooit in Vlissingen opgegraven. 

Op de heenweg was ik onderlangs de Scheldedijk gelopen. Terug liep ik over de dijk. 

Met aan de ene kant de Margarethapolder:

En aan de andere kant de Westerschelde:

Ik wandel hier wel vaker en ik wandel er ook heel erg graag. Er is altijd wel iets te zien en de skyline van Terneuzen vind ik altijd mooi. 

Na de wandeling ging ik om boodschappen en daarna terug naar huis. Als de operatie goed gegaan is, mag ik morgen de patiënt weer ophalen uit het ziekenhuis en naar huis brengen.

wat ruist er...

...in het struikgewas.

Nou ik weet het wel! Het was deze:

Tijdens mijn tuinwerkzaamheden afgelopen weekend, sprong opeens een bruine kikker van onder een plant. Eigenlijk baalde ik er wel van, want misschien had het beestje daar een mooi plaatsje gevonden om te overwinteren. En toen kwam ik... Hij zal inmiddels wel een nieuw schuilplaatsje gevonden hebben, maar het was voor mij wel even een reminder om beter op te letten en de grond niet teveel meer te verstoren.

Manlief maaide het gras. Voor de laatste keer dit jaar? Ik denk nog van niet. Er zal nog wel een keer en misschien wel twee keer gemaaid moeten worden. Zolang het niet teveel gaat regenen en het gras vrolijk door blijft groeien, wordt het kort gehouden. 

bos

Het was een mooie dag voor een herfstwandeling in het bos.

We wilden paddenstoelen spotten en daarom gingen naar een bos waar we in het verleden vliegenzwammen gezien hadden. Je weet wel, van deze:

We zagen er minder dan de eerdere keren dat we hier waren. Misschien waren we nog te vroeg of is het een slecht paddenstoeljaar of is het nog steeds te droog. Maar we gaan niet klagen, we wilden vliegenzwammen en we kregen vliegenzwammen. 

En we zagen ook nog andere zwammen en paddenstoelen.

Gallowaystieren:

Wij waren net na de middag in het bos en toen was het nog stil. Halverwege de middag kwamen we steeds meer wandelaars tegen. Toen we na een wandeling van tien kilometer terug bij onze auto kwamen, stond het parkeerterrein vol en stonden er ook nog auto's langs de weg geparkeerd. Er waren meer mensen die het ook een mooie dag voor een boswandeling vonden. 

Wij waren in het Heidebos in Moerbeke in België.