vallei

Aan het begin van onze vakantie wandelden we bij Corte in de bergen: klik!  Op onze laatste vakantiedag gingen we terug naar Corte, maar dan om de Restonica-vallei (klik) te bezoeken. 

Enthousiast begonnen we aan de wandeling door de vallei, maar al snel konden we niet verder. Door de vele regen van eerder, was een rivier waar we doorheen moesten waden niet zo heel erg toegankelijk meer. We besloten om daarom maar een andere route te nemen en niet verder langs de rivier door de kloof te lopen.

We namen een pad vlakbij dat bergopwaarts ging en waar we in een soort sprookjesbos terecht kwamen. Door de lichtval en de begroeiing was het een bijna magische plek.

Het struikgewas op Corsica wordt maquis genoemd en bestaat uit struiken, bloemen en kruiden. Soms rook je de zoete kamperfoelie, een ander keer rook het sterk naar munt en andere kruiden.

De stam van een zwarte pijnboom:

Bergbeklimmers:

Mooi om te zien. Ik weet niet of ik het zou durven...

De stad Corte:

De citadel:

In Corte gingen we in de kerk kijken.

En daar was een Mariagrot:

Verder hadden ze niet op beelden bespaard:

En de dag erna zat onze vakantie op Corsica erop en vlogen we terug naar Lille. 

We hadden een geweldige vakantie, maar dat had je vast al begrepen. We maakten mooie wandelingen en we waren onder de indruk van de prachtige natuur. We willen nog wel eens naar Corsica, maar dan naar een ander deel van het eiland om daar alles te bekijken. 

afgebladderd

Meningen kunnen verschillen en zo vond manlief de stad Bastia een tegenvaller, terwijl ik het een geweldige stad vond. Op zich had manlief ook wel een beetje gelijk: er is heel veel verval, veel afgebladderde verf en veel slecht onderhouden gebouwen. En juist dat vond ik mooi. 

Toen we de stad binnenreden, viel gelijk dit pand op:

Het was helemaal gestut, maar er woonden nog wel mensen. En dat was niet het enige gebouw dat er zo ontzettend verwaarloosd uitzag. 

Waar kan zoiets aan liggen? Geen geld voor renovatie, slechte huisbazen, de overheid... we kunnen er alleen maar naar gissen. En hoe triest ook, ik vond het wel heel erg fotowaardig. 

De citadel:

De citadel werd in de 15e en 16e eeuw door de Genuezen gebouwd. Het is een imposant oud bouwwerk en wat doen ze daar dan mee? Ze kalken daar overal leuzen op en ook nog een mural erbij... 

Zonde, zonde, zonde! Ik wilde daar zo min mogelijk van op mijn foto's en de mural is op zich wel mooi, maar het had van mij niet op zo'n oud bouwwerk gemoeten.

We liepen over een mooi pad langs het water, waar de golven tegen de stenen sloegen.

In de oude binnenstad zijn smalle straatjes en kleurrijke monumentale panden.

Palais des Gouverneurs:

Er zijn veel kerken in de stad.

De volgende foto's zijn uit verschillende kerken.

Waar ik voornamelijk naar boven gefotografeerd heb om de mooie plafonds en de fresco's vast te leggen:

De oude haven:

De Romieu-trappen:

Op een groot plein staat een standbeeld van Napoleon, afgebeeld als Romeinse god:

In 1769 werd Napoleon Bonaparte op Corsica geboren.

de bergen op, de dalen in

Een wandeling bij Zalana. 

Op het bord staat dat je over 6,5 km bijna vier uur doet. Dat zegt al iets over het tempo waarop we konden wandelden. We moesten hier soms flink klimmen.

Het mooie van het najaar zijn toch wel de vele paddenstoelen. We hebben er heel wat gezien.

Herfsttijloos: 

Een aardbeitje van de aardbeienboom:

Hieronder zie je een brug die door Genuezen (uit Genua) gebouwd werd:

Een paar dagen eerder waren we tijdens een andere wandeling ook al zo'n brug tegengekomen:

Van 1284 tot 1768 heersten de Genuezen over Corsica. Zij bouwden bruggen, wachttorens en citadellen. Een deel hiervan is bewaard gebleven. 

Toen de wandeling erop zat en we terug in Zalana kwamen, lag over een deel van het dorp bewolking.

Er kwam ander weer aan.

Terug aan de kust was dat helemaal goed te zien en de dag erna hebben we veel regen gehad. In Italië en Frankrijk was het noodweer en daar kregen wij ook een smeer van mee. 

Wat eten betreft, hadden wij een goedkope vakantie. Normaal gaan we vaak uit eten, nu bleef het bij twee keer. Manlief is best een moeilijk eter en lust veel dingen niet. Zo aten we een keer pizza en de tweede keer een lekkere maaltijd in het restaurant van een hotel: vlees, friet, salade. We vonden het beiden goed, alleen heeft er iets ingezeten waar ik niet tegen kon en werd ik ziek. De hele nacht had ik diarree. Tja, ik heb nou eenmaal een chronische darmziekte...

Bij ons huisje hadden we een elektrische barbecue en daar hebben we veel gebruik van gemaakt. De supermarkt was om de hoek.