intro

Mijn naam is...

Mevrouw W. (Bijgewerkt op 14-03-2024) Een bekende in blogland, ook al is het alweer een aantal jaren geleden dat ik met mijn vorige webl...

dinsdag 16 september 2025

onderweg

We zijn nu in Italië. Voordat we de grens met Zwitserland overstaken gingen we in Duitsland tanken en daar stond nog een ouderwetse sigarettenautomaat.


Ik geloof niet dat je die bij ons in Nederland nog ziet. 

Onderweg, toen we door Zwitserland reden, nam ik een paar foto's door de vieze voorruit van de auto.



We reden door de bijna zeventien kilometerlange Gotthardtunnel.

En toen we al een eindje in Italië waren stopten we bij een wegrestaurant om even te gaan lunchen.


We hadden eerder op de dag in een Zwitsers wegrestaurant koffie gedronken en daar was het net en rustig geweest. In het Italiaanse wegrestaurant was het druk en was er een hoop herrie. 
Welkom in Italië 😅

Na een goede reis, waarvan het laatste stuk over een smal bochtig bergweggetje, kwamen we bij ons huisje aan.


Niet echt het goedkoopste huisje van Italië, maar voor nu wel 'ons' huisje.

We hadden eerst nog een tussenstop bij een supermarkt gemaakt en daar alvast een Italiaans drankje gekocht om met elkaar te proosten op een goede vakantie.


Vandaag gaan we het hier een beetje verkennen.
Over de stadswandeling in Bazel vertel ik later nog.

maandag 15 september 2025

botanische tuin

Al jarenlang splitsen manlief en ik onze zomervakantie. Zo pakten wij in juni twee weken vakantie op en de derde week hebben we nu. Omdat we daar gelijk de herfstvakantie achteraan nemen, zijn we nu twee weken vrij. We zijn met de auto onderweg naar Italië en omdat het te ver is om in één keer te rijden, boekten we een hotel onderweg in Duitsland, vlakbij de Zwitserse grens. We waren hier twee nachten en zo konden we vanuit het hotel ook een uitstapje maken. 

We gingen naar de stad Bazel, twintig minuten rijden vanaf het hotel. Ik had gezien dat in deze Zwitserse stad de universiteit een botanische tuin heeft en daar wilde ik graag heen.


De botanische tuin is vrij toegankelijk. 


Het is geen erg grote tuin, maar juist dat compacte vonden wij mooi. Op een klein oppervlak is heel veel te zien en het is mooi aangelegd.


Er zijn daarnaast verschillende kassen waar je in mag kijken.


Hier waren we in de tropische kas:





Hieronder zie je de Victoriakas:


Waar de grootste waterlelie van de wereld, de victoria regia, te zien is:


Ze deelt de kas samen met meer dan honderd andere (water)planten.




In de succulentenkas:


Succulenten zijn vetplanten en cactussen.


We zijn lang in de tuin geweest, er was dan ook behoorlijk veel te zien. Ik vond dit de mooiste botanische tuin die ik tot nu toe bezocht heb. 


We waren er vroeg in de morgen, toen het nog niet druk was. We maakten daarna een stadswandeling door Bazel (waarover een andere keer meer) maar toen we aan het eind van de middag terug door de botanische tuin naar onze auto liepen, was het een stuk drukker. 

dinsdag 9 september 2025

poezen-apk

Post voor de meiden: 


Ze konden er niet mee lachen:


Het betekende dat ze naar de dierenarts moesten voor hun vaccinatie en de jaarlijkse controle.
De dierenarts keek ze na en keurde ze goed. 

Terug thuis liet ik ze buiten los en het leek wel of Moppie gelanceerd werd: ze schoot gelijk weg. Miep niet, die kwam op haar gemak uit het reismandje. Bij de dierenarts was Miep ook best wel op haar gemak, terwijl bij Moppie de haren van de stress in de rondte vlogen. Maar goed, ze hebben het weer gehad. De reismandjes kunnen voorlopig weer opgeruimd worden. 

maandag 8 september 2025

wild

Zaterdag brachten we een bezoek aan Kasteel Hoensbroek en daarna gingen we in Duitsland naar Wildpark Gangelt.


Het wildpark is in een bos en je ziet daar dieren die wij ook in het echt in de natuur zouden kunnen tegenkomen: herten, wilde zwijnen, wolven, otters... En omdat het een Duits wildpark is ook dieren als bruine beren, lynxen of steenbokken, die je daar in het wild vindt. 

wit damhert

jonge wilde zwijnen

damherten

Verder heeft het wildpark veel roofvogels (ook buiten Duitsland levend), waarvan met sommige vogels ook shows gegeven worden. Nu hadden wij de show net gemist, maar de roofvogels konden we toch nog van dichtbij bewonderen.

sakervalk

Afrikaanse oehoe

roodpootvalk

dwergooruil

En na het bezoek aan Kasteel Hoensbroek en Wildpark Gangelt voelden we ons zo:



En toen moesten nog dat hele eind terug naar huis... Haha, het kwam goed, hoor. En we hadden weer genoeg om over na te praten en een leuke dag om op terug te kijken.

Van de eigen imkerij van het wildpark nam ik een potje bloemenhoning mee naar huis. Die echte honing is zoveel lekkerder dan de honing uit de supermarkt. Af en toe eet ik een boterham met honing en op een pannenkoek vind ik honing ook lekker.

p.s. misschien vind je het houden van dieren in een park, roofvogelshows en imkerijen helemaal niks. Dat kan en dat mag je hier ook best laten weten. Alleen ga ik geen discussie hierover voeren. 

zondag 7 september 2025

de allermooiste

Manlief moest naar Duitsland, net over de grens bij Limburg, toe. We besloten er een 'dagje' van te maken.

Vorige week hadden we een kleine discussie: manlief dacht dat we Kasteel Hoensbroek in Limburg al eens bezocht hadden en ik wist zeker dat dit niet het geval was. En hoe konden we dat het beste te weten komen? Door het kasteel te bezoeken natuurlijk! Ik kan je alvast verklappen dat ik gelijk had 😁

Kasteel Hoensbroek is het allermooiste kasteel van Nederland, aldus de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed. 

De grote ronde toren is het oudste deel van het kasteel en dateert uit 1360. De eerste heer en naamgever van het kasteel was ridder Herman Hoen.




We namen ook een kijkje in het kasteel en lazen veel over de geschiedenis van de familie Hoen. Op de zolder zagen we ook nog eens een film over deze familie en over het ontstaan en de bouw van het kasteel, een leerzame film met hier en daar een grap. 


Mijn interesse gaat altijd uit naar de kleding van vroeger.


Ik neem aan dat deze kledingstukken nagemaakt zijn, want echt oude kleding is veel te kostbaar om zo ten toon te stellen. Maar ik vind het mooi om te zien en bekijk alles dan ook van heel erg dichtbij. 

Het kasteel is mooi, dat is zeker waar. We zwierven door de vertrekken en gangen, luisterden naar de verhalen die werden verteld, deden middeleeuwse spelletjes en dronken een kopje koffie. Het was een mooi uitstapje. 

zaterdag 6 september 2025

uit

Het boek De Camino van Anya Niewierra heb ik uit. Veel lovende woorden las ik over dit boek en daarom wilde ik het zelf ook graag lezen. Ik begon erin en liet het daarna een tijdje liggen, even helemaal geen zin meer om te lezen. Maar afgelopen week pakte ik het weer op. Pas na de helft begon het verhaal me te boeien. Het verhaal steekt goed in elkaar, maar ik hou denk ik toch meer van andere verhalen of een andere  schrijfwijze... ik weet het niet. 

Nu ben ik begonnen in Wat het hart verwoest van John Boyne, de schrijver van De jongen in de gestreepte pyjama. Ik lees vaak boeken van Nederlandse of Vlaamse schrijvers en zo af en toe een buitenlandse schrijver. 


Op Pinterest hou ik alles bij, dat doe ik al jaren en ik kijk graag naar dit lijstje. Er staan al 162 boeken in die ik gelezen heb. Echt een fanatiek lezer ben ik niet. Ik lees vaak een paar boeken achter elkaar en daarna weer een hele tijd helemaal niets. 

📖 📖 📖 📖 📖

Hierbij wil ik je een fijn weekend wensen!


donderdag 4 september 2025

lezen en luisteren

Er is niet zoveel te melden vanuit huize W. Er gebeurt momenteel niet zo heel erg veel.


Gelukkig heeft het al een klein beetje geregend en was daardoor de grond in de tuin een stukje werkbaarder dan de voorgaande maanden geworden. Toch komen wij er iedere keer nog best bekaaid vanaf: de regen trekt of links of rechts van ons langs en zo lijken we telkens weer de echt grote buien te missen.

Ik had met mijn vriendin afgesproken, maar door het dreigende weer hebben we alleen maar geluncht. Meestal wandelen we ook, maar dat deden we deze keer niet. Maar het was daarom wel gezellig, hoor. En de scampi's in de lookroomsaus waren heerlijk. 

De naailes begint weer en ik heb deze zomer maar bar weinig achter de naaimachine gezeten. Meestal maak ik tussendoor nog weleens iets, maar ik heb mijn tijd meer besteed aan lezen. Momenteel ben ik De Camino van Anya Niewierra aan het lezen. En tijdens strijkwerk luister ik naar Broeder Joep van Joep van Poorten of naar de podcast Alledaagse vragen. 

En meer heb ik voor vandaag eigenlijk niet te vertellen.