blingbling

Deze sweater maakte ik de afgelopen dagen:

Ik zeg sweater, want het is een dikke warme stof. Omdat ik iemand ben die het vaak koud heeft, is deze stof dus ideaal. Het patroon haalde ik ooit uit een MyImage en gebruikte ik al vaker om een truitje van te naaien. De stof heb ik vorig jaar eens online gekocht.

🔔 🔔 🔔 🔔 🔔

Bovenop een kast staan twee poezenmandjes. In het blauwe plastic mandje ligt Miep vaak, het grijze vilten mandje werd allang niet meer gebruikt. En net toen ik me voorgenomen had om het vilten mandje op te ruimen, ligt Moppie er opeens in. 

Nu zal ik het voorlopig toch maar laten staan.

 😸 😸 😸 😸 😸

Hierbij wil ik je een fijn weekend wensen!

smokken

Oh oh die moeilijke puzzel...

Manlief is er al eventjes aan bezig. Ik had het inmiddels al opgegeven. Nu ben ik toch een minder grote puzzelaar en daarnaast vind mijn rug puzzelen nooit zo leuk.

 Voor wie het vergeten was, dit moet het worden:

Omdat de puzzel op de tafel in de woonkamer ligt, ben ik met mijn naaimachine naar de keuken verbannen. Het is dan wel weer heel erg makkelijk dat we twee tafels hebben.

Moppie verhuist gewoon gezellig mee, hoe gezellig is dat 😸

Ik ben met smokwerk bezig: elastiek meenaaien zodat er een mooi rimpeleffect ontstaat. Dat had ik nog nooit gedaan en ik wilde het graag eens uitproberen. Het werkstuk wat ik aan het naaien ben is een blouse en deze is niet voor de kerst bedoeld, want die ga ik toch niet meer op tijd afkrijgen. Gelukkig heb ik nog wel andere dingen om aan te trekken en met de kerstdagen zelf zijn we trouwens gewoon thuis.

Ik schreef kerstkaartjes en dat zijn er lang niet meer zo veel als vroeger. Net collega's en naaste familie krijgen een kaartje. Alle neefjes en nichtjes stuur ik niks meer, zij sturen namelijk ook nooit een kerstkaart en die krijgen daarom een kerstgroet via WhatsApp. En via Facebook stuur ik ook een kerstgroet rond. 

Het kaartje naar mijn nicht in Australië zal waarschijnlijk wel weer te laat bij haar aankomen. Gelukkig ben ik niet de enige die daar altijd laat mee op pad is, want haar kerstkaart ontvang ik meestal ook pas in januari. 

En nu ik het toch over Australië heb, weet iemand misschien iets over lezeres Thea? Jarenlang reageerde ze altijd op ieder bericht dat ik schreef, ook als ze naar haar kinderen in Australië was. De laatste maanden ontvang ik echter geen reacties meer van haar en dat is niet alleen jammer, maar toch ook wel zorgwekkend. 

boom

Zaterdag kochten wij een kerstboom, een nepperd. En die keus maakte ik voor mijn eigen gemak. We hebben jarenlang echte kerstbomen gehad en nu is dus de keus op namaak gevallen. In elkaar zetten viel mee, alleen moest wel de halve kamer verbouwd worden. Op de plaats waar vroeger altijd de kerstboom stond, staat nu namelijk mijn loopband. Een deel van het bankstel hebben we daarom tijdelijk in de schuur opgeslagen, omdat we anders geen plek voor de kerstboom hadden. 

We begonnen met versieren, eerst de lampjes erin, alleen bleken niet alle lampjes het meer te doen. Binnenkort zullen de kerstspullen vast wel ergens afgeprijsd zijn en kunnen we, voor volgend jaar, nieuwe kopen. Toen bleken we ook geen lange slingers meer te hebben en daar ben ik dan wel om geweest. De boom is nog niet helemaal naar mijn zin, maar dat komt nog wel. Het was al lang geleden dat we een grote kerstboom hadden, vandaar ook dat niet alles van de versieringen meer intact was. 

Om de standaard heb ik een kerstplaid gedrapeerd die nog van mijn schoonmoeder komt. In december had ze deze altijd op haar bank liggen. Tijdens het verdelen van haar spullen had ik hem meegenomen, omdat niemand anders hem wilde. En niet dat ik een plaid nodig had, al die tijd lag hij hier opgevouwen in de garage, maar nu komt hij eigenlijk wel goed van pas.  

Op een workshop stipte ik deze houten kerstkrans:

Eerst verfde ik de krans zwart, om daarna de sterren met stippen en verf te versieren. Hier en daar liet ik een ster gewoon effen zodat het niet nog bonter werd. 

Volgende week heb ik nog een workshop bloemschikken en dan ben ik verder wel klaar met de kerstversieringen. Op zich heb ik het nog best wel bescheiden gehouden dit jaar. 

Brussel

Afgelopen zondag liepen wij een Urban Walk in Brussel. Vorig jaar was het daar ook al eens, maar nu liepen we toch weer een heel andere route dan toen. Net zoals alle voorgaande edities van de Urban Walk waaraan wij deelnamen (dit was voor ons de 13ͤ keer), was dit ook weer een hele mooie wandeling. We hebben veel gezien, ik heb heel veel foto's gemaakt en we finishten anderhalf uur later dan normaal omdat er onderweg zoveel te zien was. Het gebeurt weleens dat je tijdens een wandeling een tijdje moet wachten als je ergens naar binnen gaat, maar dat was deze keer nergens het geval. Ondanks dat er toch rond de vierduizend wandelaars op de been waren, verliep het soepel. 

We liepen door het museum van de Koninklijke Bibliotheek van België, waar onder andere oude boeken tentoongesteld worden:

Het museum is gevestigd in het Paleis van Karel van Lotharingen.

Karel was van 1744 tot 1788 gouverneur-generaal van de Oostenrijkse Nederlanden.

Paleis van Karel van Lotharingen

Het Koninklijk Paleis:

De koning van België gebruikt dit paleis als werkpaleis, hij woont hier niet. 

We wandelden regelmatig langs gebouwen van het Europees Parlement:

De route ging door verschillende musea en op het allerlaatste moment was daar nog het Huis van de Europese Geschiedenis aan toegevoegd. Als we hadden gewild dan hadden we het hele museum kunnen bekijken, maar omdat we nog heel wat kilometers te gaan hadden, zijn we maar op twee etages van de zes geweest. 

Het Huis van de Europese Geschiedenis is gratis te bezoeken.

Lycée Emile Jacqmain in het Leopoldpark

Mooie muurschilderingen op de route:

Het Koninklijk Instituut voor Natuurwetenschapen:

Triomfboog van het Jubelpark:

Het Koninklijk Museum van het Leger en de Krijgsgeschiedenis:

De balzaal van Concert Noble:

Het Vlaams Parlement:

BOZAR, Het Paleis van de Schone Kunsten.

Galerie Ravenstein:

Vorig jaar zijn we hier wel even binnen wezen kijken, maar we liepen er toen niet doorheen. Deze keer was dit gebouw wel onderdeel van de route. Net zoals vorig jaar vond precies ook op deze dag de jaarlijkse Brussels Vinyl record Fair (een platenbeurs) plaats.

Tijdens een Urban Walk kom je altijd wel iets van entertainment tegen:

Naast alles wat je ziet en de versnaperingen die je krijgt, is dit ook altijd een leuk onderdeel van een wandeling.

Nadat we om 16.00 uur de finish bereikt hadden, gingen we nog even ergens in de stad iets drinken. En traditiegetrouw als we zijn, stopten we op de terugweg naar huis weer bij een restaurant om een hapje te eten. 

snoepgoed

Wij deden niet aan Sinterklaas, maar Sinterklaas deed wel aan ons:

En dan staat een grote chocoladeletter nog niet op de foto, want die ligt nog op het werk van manlief. 

Omdat man en zoon hier niet van eten, ben ik hier de komende tijd wel mee zoet. Thuis snoep ik niet veel, dus ik kan hier wel een paar weken mee vooruit.

Ik heb Sinterklaas dit jaar niet gezien. De afgelopen jaren zag ik de intocht in het dorp waar mijn moeder woonde, als ik bij haar op visite was. Ik keek van tevoren altijd wanneer hij daar aankwam, zodat ik mijn auto niet bij het verzorgingshuis parkeerde en zo gewoon weg kon tegen twaalf uur. Sint en de Pieten en de hele optocht hielden daar namelijk altijd een tijdje halt. Na de eerste keer toen ik daar niet weg kon, had ik dat wel geleerd. Nu mijn moeder niet meer leeft, zie ik ook deze intocht niet meer.

Vanmiddag wordt in Breskens de Sint uitgezwaaid. Met een optocht worden hij en zijn Pieten naar de Kaai (kade) gebracht en uitgezwaaid, waarna de optocht terugkeert naar het dorp en de kerstverlichting aangestoken wordt. 

bloedafname

Het is maar goed dat ik niet bang ben voor prikken en dat ik ook makkelijk te prikken ben:

Ik moest voor bloedafname en na het eerste buisje bloed dacht de laborante dat ze klaar was, maar toen vond ze nog een stickertje dat gevallen bleek te zijn en was er nog een buisje bloed nodig. Ze moest toen dus nog eens prikken en ze vond dat erg vervelend voor mij, maar ik vond het niet erg. Ik heb al zoveel prikken in mijn leven gehad en ik geloof niet dat ik er ooit bang voor geweest ben. 

Volgende week moet ik om de uitslag te bespreken naar de POH (PraktijkOndersteunerHuisarts) toe. De uitslagen van het bloedonderzoek en van de ingeleverde urine waren een paar uur na het bloedprikken al binnen en ik zie zelf niet veel veranderingen met vorig jaar. 

👟 👟 👟 👟 👟

Het was mooi weer voor een wandeling en daarvoor reed ik even naar de kust.

De Westerschelde met in de verte het industriegebied van Vlissingen en de kerncentrale van Borssele:

De foto is met mijn telefoon genomen en de achtergrond is niet zo scherp. De voorgrond met de kaardenbollen (de hogere planten op de voorgrond) en de schorren zijn een stuk duidelijker.

Ik heb lekker doorgestapt en doordat ik bijna iedere dag op mijn loopband loop, weet ik het tempo er ook goed in te houden. 

melkfles

Een maand geleden ging ik, samen met een paar anderen, een workshop keramiek schilderen doen. We hadden goede dingen gehoord over het atelier waar de workshop gegeven werd en we hadden een gezellige avond. Vooraf kregen we uitleg en daarna gingen we met de onbehandelde keramiek en verf aan de slag. Best leuk, maar wat ik gaandeweg de avond best wel miste was een beetje begeleiding. Zelf ben ik best wel creatief, maar niet iedereen in het groepje was dat en eigenlijk waren tips tussendoor wel handig geweest. Maar degene die de workshop gaf bemoeide zich verder niet met ons en kwam alleen langs om te vragen of we iets wilden drinken, wat ook nog eens apart betaald moest worden. Ze was heus wel aardig hoor, maar ik ben eigenlijk betere begeleiding tijdens workshops gewend.

Ik beschilderde een zogenaamde melkfles:

Het was best wel lastig, want de kleuren die je erop schildert zullen pas na het glazuren en afbakken de werkelijke kleur worden. En voor een mooie dekking moest je alles minstens drie keer schilderen. Ik had naast de kleuren ook nog beige met zwarte spikkeltjes gebruikt en wat na het afbakken overbleef waren alleen de spikkeltjes, van het beige zag je totaal niks meer. En dat bedoel ik dus: als me verteld was dat beige helemaal niet te zien zou zijn, dan had ik wel een andere kleur gebruikt. 

Een tienjarig achternichtje van me was ongeveer een week voor ons ook daar geweest en had een schaaltje beschilderd. Het was een schaaltje voor de kerst met gele sterren, maar achteraf bleken de sterren ook niet te zien te zijn. Voor dat kind was dat gewoon een grote tegenvaller geweest. 

Ik ben gelukkig wel tevreden met hoe mijn melkfles geworden is:

Ik koos voor ongeveer dezelfde kleuren als de buffetkast in onze keuken:

Glazuren en afbakken van onze werkstukken hoefden we niet zelf te doen en na een paar weken kregen we een afhaalcode. De eerste van ons groepje die haar werkstuk ging afhalen, kreeg gelijk commentaar omdat ze alleen haar eigen werkje kwam afhalen en ook de volgende kreeg dit te horen. Maar ja, er stond niet in het bericht dat alles tegelijk opgehaald moest worden. En daarnaast wonen we niet allemaal bij elkaar in de buurt en voor ons was het daarom ook handiger om apart te komen. Het atelier is gewoon vijf dagen per week open, dus waarom het dan zo'n probleem was begrijp ik ook niet. De laatste die haar werkstuk ging ophalen heeft er dan ook iets van gezegd. 

 Ik ga niet direct zeggen dat ik er nooit meer heen zal gaan, maar de slechte begeleiding, het apart moeten betalen van drinken en het commentaar achteraf gaven toch een wat nare bijsmaak. Jammer.