loep

De dermatoloog heeft de foto's van mijn hoofd bekeken en omdat de cortisonenzalf niet te lang gebruikt kan worden, mag ik hiermee stoppen. Wel moet ik de vetzalf blijven gebruiken en zorgen dat ik goed beschermd ben tegen de zon. Mocht het de komende twee weken niet verbeteren of toch weer verslechteren, dan wil de dermatoloog me zelf zien. Het is dus even afwachten welke kant het opgaat... ik hoop natuurlijk de goede 😉 

🔍 🔍 🔍 🔍 🔍

Met mijn naaiwerk heb ik soms last dat ik het slecht kan zien, toch zeker als het garen exact dezelfde kleur heeft als de stof. En nu ik mijn borduurwerk weer eens opgepakt heb, had ik eigenlijk ook best wel problemen met het fijne borduurstramien. Een bureaulamp en een vergrootglas gaven enigszins uitkomst, maar perfect was het niet. Dus wat heb ik aangeschaft... een staande loep met verlichting. Ideaal! 

Eigenlijk was ik er niet eens naar op zoek, maar liep er in de winkel (Euroshop Maldegem) zowat tegenaan. En na heel even getwijfeld te hebben, zette ik een loeplamp in mijn winkelwagentje. En ik ben er blij mee.

Het borduurpatroon waar ik aan bezig ben is een borduurpakket van Awesome Pattern Studio.

fotogeniek

Het meest fotogenieke bloemetje in mijn tuin is toch wel het juffertje-in-het-groen: 

De bloemen in wording, de bloemen en de zaaddozen zijn allemaal mooi aan dit plantje.

Penseelkevers:

Ik heb blauwe, witte en roze juffertjes-in-het-groen. Omdat ik overal zaadjes gestrooid heb, staan ze echt door de hele tuin.

Vingerhoedskruid vind ik ook zo mooi:

Ooit zaaide ik die zelf en vervolgens zaaide de plant zo goed uit, dat ik ook op andere plaatsen stekjes kon zetten.

Wilde margriet:

Daarvan heb ik ook op andere plaatsen stekjes kunnen zetten.

Papaver:

De zaaddozen, die na de bloemen komen, laat ik de hele zomer staan omdat ze mooi decoratief tussen de rest van de planten staan.

Dit is het hart van een papaver:

En de allium vind ik gewoon leuk:

Ik heb verschillende soorten, die in hoogte en vorm variëren. Deze hoge zijn echt wel eyecatchers in de tuin. Bovendien trekken ze heel wat vlinders, bijen en hommels aan.

podcast

Samen met een schoonzus stond ik op een rommelmarkt, met spullen van haar. Gelukkig was het in een sporthal te doen, want als het buiten was geweest zouden we flink uitgeregend geweest zijn. Maar ondanks dat het binnen was, kwamen er maar bar weinig koopjesjagers opdagen. Dat was jammer.

Ik scoorde zelf nog een vogelvoederhuisje voor pinda's.

Voor een euro! De onderkant is net als de 'raampjes' van gaas. Het touwtje waar het voederhuisje aan hing was kapot en dat heb ik thuis vervangen. 

Onderstaande twee foto's maakte ik afgelopen week een keer tussendoor en plak ik hier gewoon even onder.

Een echte en een nepperd in de vensterbank 😸

Op een avond zag de lucht er zo uit:

Mooie wolkjes!

Opeens heb ik de podcast ontdekt. Ik had wel al vaker tussen podcast zitten zoeken, maar er was alleen erg weinig wat ik leuk vond. Ik hou niet van saai en ook niet van 'luister eens hoe grappig wij zijn'. Door Roots-magazine downloadde ik een podcastapp en nu heb ik al naar afleveringen van de Notenkrakers van Roots en naar de Tuinmannen geluisterd. De afgelopen avonden zat ik aan tafel te borduren en luisterde ik ondertussen naar De schaduw van Brunssum. 

naaiwerk

Het is tijd om weer eens wat naaiwerk te laten zien.

Bovenstaand topje staat niet echt geweldig op de foto, maar dat komt door de harde wind. Zonder al die wind valt de fouland van boven mooier. Het patroon van het topje haalde ik uit KnipMode van januari 2021 en de stof, een viscose, kocht ik bij Driessen Stoffen.

Het patroon van onderstaande blouse komt uit Stitched by You (lente/zomer 2019). 

De stof is katoen met een ingeweven patroon, die ik bij Budgetstoffen kocht. Voor de onderkant van de mouwen gebruikte ik kant (van de kringloop). Het is gewoon puur toeval dat de kleuren zo overeenkwamen.

Van ditzelfde patroon maakte ik eerder al deze blouse:

En dat is een blouse die ik heel erg graag en ook vaak draag.

 

🪡 🪡 🪡 🪡 🪡

Hierbij wil ik je een fijn weekend wensen!

huisarts

Vandaag had ik een afspraak bij de huisarts. Ze heeft foto's van de plekken op mijn hoofd gemaakt en ze gaat deze, samen met een verslagje, naar de dermatoloog doorsturen. Als het goed is hoor ik begin volgende week wat de dermatoloog ervan vindt. 

helm

De zon mag niet meer op mijn hoofd schijnen en dus draag ik, zodra ik naar buiten ga, een pet. Dat is allemaal geen probleem. Gisteren ging ik fietsen en door de harde tegenwind was ik toch bang om mijn pet kwijt te raken. Ik deed de pet zo strak mogelijk, wat vervolgens pijn deed aan mijn nog steeds enorm gevoelige hoofdhuid. Maar de oplossing voor fietsen met een hoofddeksel op, lag bij ons op zolder: een fietshelm. Ooit aangeschaft voor Justus toen hij in de Ardennen ging mountainbiken. 

Manlief zocht de fietshelm op en toen... ja, zo'n ding is niet helemaal dicht, waardoor de zon nog steeds op mijn hoofdhuid kan schijnen. Gelukkig had ik vorig jaar op Corsica een bandana gekocht, een dun flodderding, maar deze past wel goed onder de fietshelm. Doordat de fietshelm op een andere manier op mijn hoofd drukt dan een pet, is het bovendien ook nog eens minder pijnlijk. En oké, het is nog eens een stuk veiliger ook. 

✀ ✀ ✀ ✀ ✀

De kapster knipte de punten van mijn haar bij en ze was heel erg voorzichtig. Ze gaf me bovendien nog een goede tip. Door de zalfjes die ik op mijn hoofd moet smeren, was ik mijn haar momenteel iedere dag en ik gebruik daar een milde elke-dag-shampoo voor. Ze kon toch aan mijn haar zien dat ik het vaak was en nu was haar tip om de milde shampoo aan te lengen met water, oftewel van één fles twee flessen shampoo te maken waardoor het nog milder is. Dat ga ik zeker doen! En ik zal een haarcrème aanschaffen om mijn haar extra te verzorgen.

In plaats van over zes weken staat de volgende kappersafspraak nu pas over tien weken gepland. Verven gaan we niet meer. Ik vind het wel jammer, want ik ga altijd graag naar de kapper.

vlierbloesem

Kijk nou toch eens wat een mooi dier:

En dan deze twee:

Zolang ik er niet tussen hoef te lopen, vind ik koeien leuk. 

We maakten een wandeling in de buurt van Retranchement. Veelal over onverharde paden en er was niet veel om te fotograferen.

Afgelopen week wandelde ik met een vriendin en ik maakte ook nog een wandeling alleen en dat ging allemaal gewoon goed.

Vandaag viel het wandelen en dan vooral de harde tegenwind me behoorlijk tegen. Ik denk al dat ik alweer heel wat ben, maar mijn lichaam denkt daar toch anders over. Na de wandeling lag ik gelijk in mijn bed, zo moe was ik. Maar manlief en ik hebben wél gewandeld en dat was er de afgelopen weekenden, mede doordat ik ziek was, bij ingeschoten.

🥾 🥾 🥾 🥾 🥾

In onze tuin groeien vlieren als onkruid. Ieder jaar snoei ik er heel wat van weg en ieder jaar groeit alles gewoon weer lekker terug. Als de vlierbesjes aan het eind van de zomer rijp zijn, kook ik ze en daarvan doe ik kleine porties in de vriezer. De hele winter doe ik daar dan regelmatig van door mijn dagelijkse smoothie. 

Nu heb ik voor de eerste keer van vlierbloesem siroop gekookt. Ik schrok wel een beetje van de grote hoeveelheid suiker die er volgens de recepten in moest: 1 kg suiker op 1 liter water. Anders zal het geen siroop worden, denk ik, maar ik ben me er nu gelijk wel van bewust dat ik met siroop zuinig moet omgaan. En om gelijk maar de vraag, die nu bij sommigen misschien opborrelt, te beantwoorden: ik kan niet tegen suikervervangers en gebruik die daarom ook niet. Dus als ik al eens frisdrank drink, of siroop in de winkel koop dan zal dat nooit met een toegevoegde suikervervanger zijn. 

Ik kookte de vlierbloesems in het suikerwater, samen met het sap van een uitgeperste citroen en citroenrasp. Het hele goedje ging daarna in een steriele weckpot en dit staat tot woensdag in de koelkast. Af en toe moet ik de weckpot eens omschudden. Na deze dagen kan ik de vlierbloesem en de citroenrasp eruit zeven en dan is de siroop klaar. De siroop zou zo een maand houdbaar blijven, maar omdat ik mezelf niet binnen een maand een liter siroop zie opdrinken, ga ik er van invriezen. Gewoon hele kleine porties in een ijsblokjesvorm. 

voer

Van de week schreef ik over de pioenrozen uit schoonmoeders tuin en ondertussen bloeien haar irissen ook.

Knalgeel zijn ze! Erachter staan roze pioenen die ook beginnen te bloeien, dus het is daar een fleurige boel aan het worden.

Mijn wildcamera heb ik een paar weken terug opgeborgen. Nu alle bomen en planten in blad staan, is er teveel beweging in de tuin en maakt de wildcamera voornamelijk foto's van bewegende planten. Tegen het najaar zal ik de camera wel weer buiten hangen. Maar wildcamera of niet, er is toch van alles te beleven in de tuin. Juist nu.

Een distelvlinder:

Die is van rups mooi getransformeerd naar vlinder.

Andere rupsjes hebben minder geluk:

Al zeker twee weken vliegen vader en moeder pimpelmees naar het nestkastje met voer voor hun jonkies. Ze hebben het er maar druk mee! Ik verwacht dat de jongen binnenkort het nest wel zullen verlaten. 

boulevard

Vandaag ging ik mijn bestelde contactlenzen ophalen en het weer was mooi genoeg om mijn auto buiten het centrum van de stad te parkeren en met een omweg naar de binnenstad te lopen. Ik doe dat wel vaker.

In Terneuzen kun je fijn over de Scheldeboulevard wandelen en er zijn ook veel mensen die dat doen.

 Ik combineerde mijn bezoekje aan de opticien met condoleancekaarten kopen bij de boekenwinkel en ik ging gelijk ook nog bij de drogist om een paar doosjes paracetamol. Zonder paracetamol kan ik namelijk nog steeds niet. Mijn hoofdhuid is nog altijd erg pijnlijk. 

Op mijn werk heb ik me beter gemeld. Ik ben nog niet helemaal fit en iedere middag slaap ik anderhalf tot twee uur, maar de afgelopen week heb ik de ochtenden meegelopen en dat gaat nu gewoon goed. Ik kan het daarnaast op mijn werk zo regelen dat ik voorlopig ook alleen maar ochtenden werk. In principe verandert er met mijn betermelding niets, maar ik ben wel heel erg blij dat ze me de kans gaven om boventallig te staan. Als het niet gegaan zou zijn, had het me geen uren gekost.

En voor de rest... ik denk dat de genezing iets van een lange adem gaat worden. Geduld hebben en hopen dat de pijn en de moeheid een keer over zullen gaan.

erfenis

Het was de tweede Moederdag zonder mijn schoonmoeder en de eerste zonder mijn moeder. Het was raar, dat is eigenlijk hoe ik mijn gevoel het beste kan omschrijven.

Mijn schoonmoeder is vorig jaar januari overleden en na haar overlijden haalden we haar huis leeg. Een schoonzus twijfelde maandenlang of ze het huis zou kopen en toen ze uiteindelijk besloot om het niet te kopen, haalden mijn drie schoonzussen en ik de tuin leeg. De tuin, waar schoonmoeder altijd zo trots op was geweest. 

Met bakken vol helleborussen, lelietjes-der-dalen, irissen en pioenrozen kwam ik thuis en het was een heel karwei om voor al die planten een plaatsje te zoeken. Verschillende helleborussen bloeiden tijdens de afgelopen wintermaanden en twee weken terug bloeiden de lelietjes-der-dalen. En nu is het de beurt aan de pioenrozen. Ik heb meerdere van deze planten van schoonmoeder in de tuin en er zijn er dit jaar al twee die bloeien.

De kleur is mooi dieprood. 

Het is mooi om toch een stukje van schoonmoeders tuin in onze tuin te hebben. Haar geliefde planten leven zo voort.

Die schoonzus, die het huis niet zou kopen, besloot een hele tijd later (na heel veel berekeningen) om het huis toch te kopen. Eigenlijk was het dus niet nodig geweest om de tuin leeg te halen. Gelukkig hadden we niet alles meegenomen en er is nog voldoende overgebleven.

water in de tuin

Een maand geleden schreef ik over een minivijvertje dat ik gemaakt had: klik! 

En zo ziet de minivijver er nu uit:

Omdat er toch wel draadalg in het stilstaande water kwam, zit er nu een pomp (met een fonteintje) in en daardoor blijft het water mooi helder.

Er moest nog een vijvertje in de tuin komen: een plastic vijver die jaren in de tuin van mijn schoonouders gezeten had. Zoonlief groef daarvoor afgelopen week een gat met zijn graafmachine en manlief zorgde ervoor dat de vijver goed kwam te liggen. 

We gingen naar het tuincentrum om een paar plantjes en ook een pomp voor deze vijver te kopen. Na mijn (verplichte) middagdutje bleek manlief de vijver al met water gevuld te hebben en was de pomp aangesloten. Samen hebben we de waterplanten in manden overgeplant en in de vijver gezet. Er zit ook een waterlelie in en dat is een stek uit onze grote vijver. 

En zoals altijd mocht deze hulp niet ontbreken:

Moppie is er toch altijd zo graag bij!

Ik heb op verschillende plekken in de tuin waterschalen voor de beestjes staan, maar toen ik vanmorgen uit het raam naar de nieuwe vijver keek, zag ik dat er een vogeltje van het water aan het drinken was. En daar doe ik het dus voor, daarom wil ik zoveel mogelijk water in de tuin. 

We waren uitgenodigd voor een BBQ en bij het tuincentrum wilde ik nog een plantje kopen om te geven. Het liefst wilde ik een hanging basket geven, maar eigenlijk vond ik de bloemen allemaal te ver in de bloei staan. Ik heb daarom in het tuincentrum maar wat perkplantjes bij elkaar gezocht en thuis zelf een hanging basket gemaakt. En dat was eigenlijk ook nog wel leuker om te geven. 

vervolg

Van de huisarts moet ik de cortisonenzalf nog tweeëneenhalve week gebruiken en als het goed is, is het daarna niet meer nodig. Mijn huid geneest goed, alleen doet het nog best wel veel pijn. Zonder paracetamol gaat het eigenlijk nog niet. Maar het gaat de goede kant op, dus ik blijf positief. 

Ik ga wel de hele zomer een pet op moeten als ik in de zon kom, maar dat is geen probleem. Dat is iets wat ik altijd al deed. Zonder pet verbrandt de scheiding in mijn haar en dat is niet alleen vervelend maar ook nog eens gevaarlijk. En ik mag voorlopig mijn haar niet laten verven en misschien dat ik wel helemaal stop met het te laten verven. Mijn haar is blond en de uitgroei valt nooit zo op. Zou het niet makkelijk zijn om het gewoon zo te laten?

Na de huisarts ging ik om een paar boodschappen. Vroeger was er in het winkelcentrum een Xenos, daarna werd het Casa en nu is het weer Xenos geworden. Hiephoi! De Casa was niet echt mijn ding, Xenos wel. Alhoewel ik me afvraag of er tegen de Action, die daar vlakbij zit, te concurreren valt. 

Gistermiddag heb ik nog zelfgekweekte plantjes in potten gezet: petunia's, viooltjes en ijsbloemen. Ik ben nog niet klaar, maar mijn fut was op en eerstdaags ga ik wel verder met de rest. Het hoeft ook niet allemaal tegelijk.

En nu ga ik weer een paar uurtjes naar mijn werk toe.

Hierbij wil ik je een fijn weekend wensen!

stenen

Er kan weer een beetje primitieve kunst de straat op:

Ik was zoet met stenen schilderen. Deze stenen gaan mee als ik ga wandelen en als ik dan ergens een bankje tegenkom, leg ik daar zo'n steen op. Meestal neem ik twee of drie stenen per wandeling mee. 

Een paar jaar geleden waren we in Normandië in een hotel vlakbij het strand en heel dat strand lag vol met kiezelstenen. Die stenen zijn ontstaan doordat ze ooit losgekomen zijn van de krijtrotsen en door de zee zijn ze mooi rond en glad geworden. Ik heb er toen wat verzameld en mee naar huis genomen om te beschilderen. Omdat ik zelf nou ook weer niet zo vreselijk veel fantasie heb, verzamel ik op Pinterest plaatjes van tekeningen die ik kan natekenen. 

Gisteren ben ik een paar uur wezen werken en daarna heb ik gelijk een paar uur geslapen. Het was eigenlijk nog best wel vermoeiend en mijn lichaam heeft toch best wel een knauw gekregen. Ik wilde zelf weer graag naar mijn werk toe en had daar eergisteren een gesprekje over met mijn leidinggevende. Voorlopig blijf ik op 'ziek' staan en mocht het tijdens het werken toch niet gaan dan kan ik naar huis zonder dat dit me uren kost. Morgen ga ik weer een paar uurtjes werken.

 

eindelijk gelukt

Over een maand hebben wij al zomervakantie en er moest nog steeds een huisje geboekt worden, want we willen een weekje weg. We zochten wekenlang naar een huisje in Normandië en wat ik leuk vond, vond manlief niks. En wat manlief leuk vond, vond ik dan weer niks. Eigenlijk zijn wij soms best wel lastige mensen 😉Maar we vonden dan toch een huisje dat we beiden leuk vonden, manlief boekte het en daarmee stond de vakantie in Normandië vast. 

Een half uur later ging de telefoon: het was de eigenaar van het huisje die vertelde dat er per ongeluk een dubbele boeking gemaakt was. Andere mensen hadden het huisje ook gehuurd en wij konden wel komen, maar dan pas drie dagen later. Omdat we dit niet wilden hebben we de boeking geannuleerd. Hè verdorie... 😞

Na nog even verder gezocht te hebben in Normandië, verruimden we onze zoektocht en nu hebben we een huisje in Noord-Frankrijk, op een uur rijden vanaf Reims, geboekt. Gewoon weer op een vakantiepark. We kwamen tot de conclusie dat we een vakantiepark makkelijk en ook vertrouwd vinden en wat prijs betreft scheelt het (buiten het seizoen) vaak ook niet veel met een huisje van een particuliere host. We willen toch wel een beetje luxe en daar betaal je natuurlijk ook voor, ook bij een particuliere verhuurder. Maar wat we vooral niet willen is bij iemand op het erf of in huis logeren, vandaar dat het vinden van een huisje vaak lastig voor ons is. Op een vakantiepark of in een hotel is het allemaal toch een stuk anoniemer en dat vinden wij gewoon fijn. Anderen zullen het misschien eerder onpersoonlijk vinden, maar wij houden ervan.

Wij gingen vroeger vrijwel ieder jaar op vakantie naar Frankrijk. We begonnen ooit met een tent, daarna een vouwwagen en vervolgens de caravan en meestal trokken we richting het zuiden. Over de tolweg reden we dan vaak langs dezelfde steden: Lille, Reims, Troyes, Dijon, Lyon... En nu gaan we de kathedraal van Reims, die we altijd vanaf de snelweg in de verte konden zien, eens van dichtbij bekijken. Dat op zich is al een leuk vooruitzicht. En verder is er genoeg te doen in die buurt.

Nu alleen nog even geduld hebben 😀

eventjes

We gingen een klein eindje wandelen, man en ik. Ik wilde er toch graag even uit en met pet en zonnebril op en dik ingesmeerd met zonnebrandcrème ging ik op pad.

Bekende route, maar wél mijn favoriete route.

We liepen 4,5 kilometer en dat was meer dan genoeg voor mij.

Gisteren zagen we wat verbetering in mijn gezicht, vandaag niet. De huid onder mijn haar is erg pijnlijk. Morgen moet ik contact met de huisarts opnemen, maar ik verwacht niet dat die op het ogenblik iets voor me kan doen. Ik ben nog maar net met de zalf begonnen en het zal weleens een langdurige proces kunnen worden. Maar weet je, het is iets wat zal genezen, dus ik ga me er verder ook niet te druk om maken. Dit komt gewoon goed.

Anna Paulowna

Een oud-collega stuurde een berichtje: ze was langs ons huis gefietst en er stond een mooie boom in onze tuin te bloeien. Ze wilde graag weten wat voor boom dat is.

Ze bedoelde de Anna Paulownaboom:

Een boom die oorspronkelijk in China voorkomt en over de hele wereld als sierboom gebruikt wordt. Niet overal is de boom even geliefd en deze wordt daar dan ook als invasief bestempeld. Onze boom hebben we al heel erg lang, we hebben hem ergens tussen 1993 en 1997 geplant. De top is er eens uitgewaaid, maar doordat er naast de oorspronkelijke stam nieuwe scheuten groeiden kreeg de boom zijn hoogte terug.

De boom bloeit voordat er bladeren aankomen en de bloemen ruiken heerlijk zoet.

In het najaar verschijnen er zaaddozen, die je op bovenstaande foto nog in de boom kunt zien hangen. Vogels zijn altijd blij met de zaden en misschien ook wel met insecten die zich er in verschuilen. Er waaien ook veel van die zaaddozen uit de boom en het is heus niet zo dat daardoor overal stekken opkomen. In al die jaren is het bij ons nog maar één keer voorgekomen dat er opeens een stekje in een bloempot verscheen. 

Afgelopen week ben ik maar weinig in de tuin geweest: ziek, geen fut en bovendien deed de zon pijn aan mijn ogen en hoofd. Toch heb ik wel kans gezien om een paar foto's te maken.

Door de hele tuin heb ik akelei staan:

Ooit heb ik een paar zaadjes uit een zakje gezaaid en ondertussen zaaien de planten zich ieder jaar verder uit. Ik hou van de bijzonder gevormde bloemen.

Klaprozen, zo eenvoudig en fragiel, maar daardoor ook zo mooi:

De bloesem van de wilde paardenkastanje:

Rododendrons doen het niet in onze tuin in de vollegrond, maar in potten doen ze het uitstekend:

Deze rode heeft eerst (om te proberen) in de grond gestaan, maar na een jaar stond hij er zo zielig bij en heb ik hem in een pot overgeplant. Sindsdien doet hij het uitstekend en inmiddels is hij ook al eens in een grotere pot gezet. 

De rododendron hieronder kocht ik een paar weken geleden bij de Lidl:

Die lijkt het ook goed naar zijn zin te hebben.

Hieronder zie je beide planten in volle bloei:

Erachter staat de sering met paarse bloemen in bloei en dat ruikt ook zo lekker!

Binnenkort hoop ik weer fit genoeg te zijn om lekker in de tuin te kunnen werken, want dat is iets wat ik ook echt wel mis. Tijdens mijn week op de bank heb ik wel tijd gehad om naar films en series te kijken. Zo zag ik de films The Truman Show, iHostage en Jules (allen op Netflix), zag ik alle afleveringen van House for Sale op NPO, de eerste drie afleveringen van All you need is love goes Australië en alle vier de afleveringen van De Vuurwerkramp. En dat voor iemand die zelden televisie kijkt! 

tuin, gif en zon

"Heb je voordat je hier last van kreeg in de tuin gewerkt?" Vroeg de HAP-arts. O jazeker wel, ik ben iedere vrije minuut in de tuin bezig. Het zou volgens de arts heel goed kunnen dat ik een wondje aan mijn hoofd in de tuin opliep (ik loop weleens tegen een tak, dat klopt), dat daar vervolgens een giftig stofje van een (andere) plant in terechtgekomen is en met een lekker zonnetje erop, werd dat het ideale concept voor een fototoxische reactie.

Oké, geen wondroos. Er werd van wondroos uitgegaan omdat de helft van mijn hoofd aangedaan is en omdat ik al eerder wondroos had. Maar omdat de tweede antibioticakuur ook niks deed, moest het haast wel iets anders zijn. De ontstekingswaarde in mijn bloed werd gecontroleerd en die was normaal en ik had ook geen koorts. Met de antibiotica mag ik daarom gelijk stoppen, maar ik moet de tabletten nog wel bewaren.

Ik heb een cortisonenzalf gekregen om de rode plekken in te smeren en een vetzalf voor de rest. Mocht ik dit weekend toch nog verder achteruit gaan, dan moet ik opnieuw contact met de HAP opnemen. Dinsdag moet ik terug naar mijn eigen huisarts.

Ik had mijn koffer vanmorgen in de auto mee naar de HAP. Ik zag het namelijk zomaar gebeuren dat ik opgenomen zou worden: wondroos en antibiotica waar mijn lichaam niet op wilde reageren... Dat ging vast een infuus worden. Gelukkig hoefde dat niet, maar ik ga mijn koffer nog niet uitpakken. Eerst maar even afwachten hoe het de komende dagen zal gaan.

update

Als ik moet vertellen hoe het nu met me gaat... ik kan niks, ik wil niks, ik doe niks en ik mag niks. Mijn gemak houden, dat is het enige wat ik kan doen. En hopen tot de nieuwe antibiotica, die ik sinds gisteren heb, gaat werken. De eerste sloeg namelijk niet aan. Helaas, anders was ik al een stuk verder geweest dan nu. Nu ga ik alleen nog maar achteruit. Een groot deel van mijn gezicht is rood en opgezet, gisteren zat mijn rechteroog dicht en nu begint dat bij de linker ook. En nog steeds voelt de hele rechterhelft van mijn hoofd pijnlijk aan. Ik moet echt wachten totdat de antibiotica gaat werken en mocht dat van het weekend niet het geval zijn, dan moet ik contact met de HAP opnemen, want wondroos is te gevaarlijk om mee rond te blijven lopen.