de pas

Als je Moneglia (het plaatsje waar wij tijdens onze vakantie verbleven) nadert, krijg je eerst dit te zien:

Dan ben je toch gelijk verkocht, hè?

De weg naar het dorpje is lastig en dat komt doordat de normale toegangsweg (een tunnel) tijdelijk afgesloten is door reparatiewerkzaamheden. Het dorp is daarom alleen te bereiken via smalle kronkelende bergweggetjes. Het hield ons niet direct tegen om van alles te ondernemen, maar doordat alles minder toegankelijk was, maakten we deze vakantie toch minder kilometers met de auto vanaf ons vakantieadres.

Alle huizen zijn daar omheind en dat heeft een reden.

Buiten de omheining leven wilde zwijnen. We hoorden ze soms als het donker was en een paar keer hebben we ze gezien. Omdat ze enorm schuw zijn, had ik maar één keer het geluk om een wild zwijn te kunnen filmen. Het is een heel kort filmpje en niet zo heel erg duidelijk. 

Gekko's zaten er ook veel, maar die waren eveneens moeilijk om te kunnen fotograferen of filmen. Ze zijn ook schuw en watervlug. Daarnaast komen ze pas tevoorschijn als de avond valt en ook dat maakt fotograferen lastig. 

De hagedisjes zijn dan weer makkelijker omdat ze overdag ergens zitten te zonnen:

Gisteren begonnen we aan de reis terug naar huis. Het eerste stuk naar Zwitserland toe reed manlief en daarna gaf hij zowaar het stuur uit handen, iets wat hij eigenlijk nooit doet. Zwitserland heeft nette wegen dus voor mij was dat geen probleem om te rijden. Vlak voor de Gotthardtunnel gaf Maps een melding dat er een file voor de tunnel stond en werd er een alternatieve route gegeven. Doe maar, zei manlief. En zo gebeurde het dat ik over de Gotthardpas reed, een weg met een hoogteverschil van 960 meter en 37 haarspeldbochten. Boven reed ik door de wolken en het had gesneeuwd. Ik had nog nooit eerder in de bergen gereden... maar het kwam goed en het viel me eigenlijk nog best wel mee, maar ik ben toch best wel een beetje trots op mezelf. 

Na de Franse grens reed manlief weer en we hebben de rest van de dag veel files gehad. We hadden een hotel bij Straatsburg geboekt en we zouden daar in eerste instantie om vijf uur aankomen, maar uiteindelijk kwamen we daar pas om acht uur aan. Gelukkig was het restaurant van het hotel nog open en konden we daar iets eten. 

Na een uitgebreid ontbijt verlieten we vanmorgen het hotel en de verdere reis vandaag verliep wél zonder problemen. We zijn onderweg nog in Luxemburg wezen shoppen. Shag voor de rokers, een parfum voor mij en een paar t-shirts voor zoonlief van zijn favoriete merk. 

En nu zijn we weer thuis. De koffers zijn uitgepakt. Zoon en wij zijn weer bijgepraat. 

We kunnen terugkijken op een mooie vakantie. De eerste week was het schitterend weer, de tweede week was het een ietsje minder, maar uiteindelijk viel dat ook helemaal niet tegen. Vaak trok de beloofde regen net niet over ons.