oef

 Ieder jaar op 12 mei is het de Dag van de Zorg. Florence Nightingale, de grondlegster van de moderne geneeskunde, werd tenslotte op 12 mei 1820 geboren. Mijn werkgever geeft ieder jaar een cadeautje aan het personeel en we zijn altijd enorm benieuwd wat we dan krijgen en de laatste jaren ook of we iets krijgen.

Mijn werkgever verkeert al anderhalf jaar in financieel zwaar weer, zo werd 2023 afgesloten met een tekort van elf miljoen euro. Bezuinigen moesten we en flink ook. Het was goed te voelen op de werkvloer: vertrekkend personeel werd niet vervangen en de zzp'ers konden niet zo vaak meer ingezet worden. Veel leerlingen die succesvol hun opleiding wisten af te ronden, konden daarna vertrekken. Inkoop zette flink het mes in de hoeveelheid producten. Op alle fronten werd ingeleverd en veel kon niet meer en dat was logisch, het geld moest toch ergens vandaan komen.

In december kregen we gelukkig wel ons kerstpakket en tijdens de uitreiking hiervan kregen we een klein stukje banketstaaf. Drinken kon er niet van af en je kopje koffie moest je daarom zelf betalen. De jaren ervoor was alles over de top geweest met soms op drie locaties een grote tent op het parkeerterrein waar dagenlang een kachel in stond te loeien. Er waren foodtrucks en kraampjes van ondernemers uit de streek en we konden eten en drinken zoveel als we wilden. Afgelopen jaar, toen er geeneens een kopje koffie vanaf kon, was het opeens maar een erg karige boel. Maar we moesten bezuinigen... En dat hele overdrevene van de jaren ervoor hoefde voor ons trouwens niet.

De twee mannen aan de top vertrokken en kregen ieder €75.000 mee om elders opnieuw te kunnen beginnen en er werd een interim-bestuurder aangesteld. De hoogte van het loon van deze beste man werd bepaald door de Raad van Bestuur, zo stond vandaag in de krant te lezen. Hij zat hiermee aan de top. Oké, voor die €301.800 euro (€1250 per werkdag) die hij kreeg, werkte hij gemiddeld wel 52 uur per week en hij zal echt wel zijn best gedaan hebben, maar toch... Ik vraag me af of het appartement (op toplocatie) waar hij verbleef door hem zelf betaald werd, maar ik denk dat ik het antwoord wel weet. Hij was hier maar tijdelijk en zijn eigen huis stond ergens in het oosten van het land. 

Aan het eind van het jaar zaten we met hem rond de tafel tijdens een lunchgesprek. Er waren medewerkers uit alle afdelingen en van allerlei functies aanwezig en we konden hem vragen stellen en dat deden we dan ook. Hij hoorde alles aan, schreef niets op en zei dat hij alles zou 'meenemen', alleen zou hij een maand later wel vertrekken en opgevolgd worden door een nieuwe directeur. Dus of het gesprek nou echt zo zinvol was, betwijfel ik.

De Dag van de Zorg kwam en we kregen gelukkig toch weer een cadeautje. Het was een tijdschriftenbon met een waarde van €12,50. Ik was er blij mee, maar anderen hadden er een andere mening over en gooiden de bon weg of gaven deze terug aan de leidinggevende. Voor sommigen was het een probleem dat je een abonnement moest afsluiten. Die snapten het blijkbaar niet, want het abonnement stopt automatisch. Daar hoef je verder niks voor te doen. Anderen vielen erover dat je voor bijna alle tijdschriften moest bijbetalen. Soms was dat trouwens niet meer dan een euro. Ieder jaar is het wel gezeik als we iets krijgen, maar we mogen blij zijn dat we iets krijgen toch zeker in deze zware tijd. De werkgever is echt niet verplicht om iets te geven.

Ik besteedde mijn tijdschriftenbon en moest ook wat bijleggen, maar het grootste deel van het bedrag is door mijn baas betaald. Mooi toch? Het eerste tijdschrift van mijn mini abonnement viel op de mat en ik ben er blij mee. 

Het nieuws over de interim-bestuurder en de oprotpremie voor die andere twee kwam vandaag en dat staat natuurlijk totaal los van de Dag van de Zorg of het kerstpakket. Want gelukkig werd op het cadeautje en het kerstpakket niet bezuinigd en eigenlijk heb ik het hier over twee verschillende dingen. Maar dat bericht in de krant zorgt wel voor heel veel onrust en ook onvrede. Wij ploeteren al anderhalf jaar om de verkeerde uitgaven van de vorige directie recht te trekken en ploeteren is het echt. De Raad van Bestuur bepaalde zelf de hoogte van het loon van de interim-bestuurder. Ze kozen gek genoeg voor het hoogst mogelijke loon en dat terwijl er zoveel bezuinigd moest worden en dat valt dan toch niet helemaal te rijmen.