intro

Mijn naam is...

Mevrouw W. (Bijgewerkt op 14-03-2024) Een bekende in blogland, ook al is het alweer een aantal jaren geleden dat ik met mijn vorige webl...

zondag 16 februari 2020

verjaardag

De bloemkooloogst:


Ik geloof niet dat ik al eerder bloemkolen op het land heb zien staan, rode- en andere kolen wel, maar bloemkolen nog nooit. Deze foto nam ik gisteren.

Gisteren was één van de beste vrienden van onze Jus jarig. Het blijft vreemd dat anderen ouder worden, terwijl onze jongste voor altijd zeventien blijft. Ik vraag me niet af hoe Jus nu zou zijn of wat hij zou doen, nu we drie jaar verder zijn, want zijn leven is gestopt en zal nooit meer verder gaan. Ik probeer mijn energie zo min mogelijk in dingen te steken die ik nooit zal weten of die ik had kunnen voorkomen. Het is zoals het is.

Ik feliciteerde de vriend namens ons en ik stuurde ook een berichtje naar zijn moeder. Ze vond het lief dat ik eraan dacht om haar te feliciteren. Onze jongste mag dan wel dood zijn, maar dat wil niet zeggen dat ik anderen geen geluk gun. Of misschien gun ik ze het daardoor juist wel des te meer. Ik voel wel veel verdriet omdat het voor Jus allemaal anders gelopen is, maar dat mag ook. Ik mag me verdrietig voelen omdat het voor hem allemaal ophield toen hij zeventien jaar was.

Storm Dennis gaat hier flink tekeer. Het lijkt wel alsof het harder waait dan vorige week toen storm Ciara over ons land trok. We komen er deze keer niet zonder schade vanaf: er waaide een deur uit een oud schuurtje. Die deur was eigenlijk al niks meer, maar nu is het helemaal einde verhaal. Er zal een nieuwe deur moeten komen. Hopelijk zal er verder niks meer sneuvelen.



12 opmerkingen:

  1. Natuurlijk mag je verdrietig zijn.
    Heel lief en attent van jou om die verjaardag niet te vergeten.

    En ook hier raast de storm, de beloofde regen blijft uit?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wij hebben al heel veel regen gehad vandaag. Ondertussen waait het wel ietsje minder.

      Verwijderen
  2. Logisch dat je verdrietig bent ,maar lief dat je berichtjes stuurt .Wat moet dit toch heftig zijn voor jullie .De storm raast hier ook behoorlijk en onze schutting wiebelt ook behoorlijk brrr

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hou ook totaal niet van dit weer.
      Het is zeker heftig allemaal.

      Verwijderen
  3. Je verdriet om Jus mag je voelen, dat gaat nooit echt over denk ik, ik ken een moeder die 17 kinderen had, een is er verdronken... en ze zei altijd, als er een feest over een verjaardag is, mis ik die ene.. ze was na 20 jaar nóg verdrietig, ik vind dat niet zo gek.
    lief om toch aan zijn vriend te denken
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat verdriet gaat nooit weg en dat is ook logisch.
      Anderen hebben ook verdriet om onze zoon en zo ook zijn vrienden, voor hun is het ook nog altijd moeilijk.

      Verwijderen
  4. Ik vind dit een ontroerend mooi logje.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Er staat ook geen tijd op wanneer verdriet 'over' is. Misschien veranderd is, maar over denk ik nooit. Mooi beschreven.

    Hier stond de wind denk ik anders, vorige week ervaarde ik het als harder en heftiger.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het verandert, dat wel. Je leert er ook mee omgaan. Maar over zal het nooit gaan.

      Verwijderen
  6. Wat fijn dat Jus's zijn vrienden ook nog zo meeleven

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Gelukkig hebben we nog contact met vrienden van hem en ook met hun ouders.

      Verwijderen