Met een vriendin ging ik een dagje naar de stad van Jheronimus (Jeroen) Bosch, 's-Hertogenbosch, toe.
Deze schilder werd omstreeks 1450 in 's-Hertogenbosch geboren en in de voormalige Sint-Jacobskerk bezochten we een tentoonstelling (reproducties) van het werk van Jeroen Bosch.
Voor meer informatie over het Jheronimus Bosch Art Center: klik!
Een lift bracht ons boven op de kerktoren, waar we een mooi uitzicht hadden.
De herfst kleurde de stad.
Bij het VVV kochten we een stadswandeling en we hebben genoten van een wandeling door deze mooie, gezellige stad.
Het was voor mij niet de eerste keer dat ik in deze stad was, maar ik heb nu toch weer andere dingen gezien dan voorgaande keren.
We dronken een paar keer koffie. We hebben ergens geluncht en 's avonds dineerden we in een gezellig restaurant in de stad.
We waren niet in de stad om te winkelen, maar namen toch nog even een kijkje in de kerstwinkel:
Het was mooi om te zien, maar we kochten niks.
Het was een gezellige dag en voor mij was het goed om er even uit te zijn. Toch heb ik nog even een traantje gelaten, want mijn verdriet zit erg hoog. Vandaag zou onze jongste zoon twintig geworden zijn en al de hele week loop ik tegen deze dag aan te hikken.
Ons lieve kind.
We hielden zoveel van hem en we wat missen we hem toch.
Toen ik gisteravond thuis kwam, zag ik dat de postbode kaartjes gebracht had van mensen die ons sterkte wensen. Lief dat ze aan ons denken en dat ze met ons meeleven.
De voorgaande twee jaar herdachten we deze dag samen met familie, maar dat willen we nu niet meer. Het gezellige gebabbel na het herdenken stond ons tegen en we beseften dat deze dag voor ons een andere lading heeft dan voor andere mensen. Wat ook logisch is, maar voor ons was het te pijnlijk. En daarom houden we het vandaag klein. Gewoon wij drie: manlief, zoonlief en ik.
Ik wil jullie heel veel sterkte wensen voor deze extra moeilijke dag, herdenk
BeantwoordenVerwijderenjullie zoon op de manier die bij jullie past en ondanks het grote gemis, het beste
voor jullie aanvoelt.
Liefs, Betsy
Ach meisje toch. Hoe leuk Den Bosch ook is, de pijn om het gemis van Jus overschaduwt deze mooie dag. Het zal je goed doen de warmte van je gezin te voelen. Sterkte.
BeantwoordenVerwijderenGeen woorden voor ❤️❤️
BeantwoordenVerwijderenPrecies wat Janne schrijft. Geen honderd kerstballen kunnen zijn gemis verzachten.
BeantwoordenVerwijderenEEn heel warme knuffel van mij.
BeantwoordenVerwijderenSterkte...
BeantwoordenVerwijderenHet gemis is een teken van grote liefde die niet verdwijnt. Knuf.
BeantwoordenVerwijderenIn gedachten bij jullie.
BeantwoordenVerwijderenMoeilijk. Missen. Rouwen. Alles is zó moeilijk. Warme groet vanaf hier voor jullie drie.
BeantwoordenVerwijderenGoed dat jullie het zo kunnen en willen doen zoals voor jullie het beste is.
BeantwoordenVerwijderenAch meissie toch, wat een moeilijke dag moet dit zijn. Heel dikke knuffel!
BeantwoordenVerwijderenEn fijn dat je genoot van je uitje naar Den Bosch.
Ik heb aan je gedacht vandaag. Goed dat jullie het met z'n drieën gedenken en herinneren. Heel veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenDikke kussss.
Liefs Joanne
Ik snap helemaal wat je bedoeld met het herdenken met de familie.
BeantwoordenVerwijderenEn inderdaad is het dan beter om het met zijn drieën te doen.
Mijn moeder vergelijkt het gemis met een amputatie. Scherpe pijn eerst, dan de verdoving, het vol ongeloof verdwaasd bekijken wat je mist, en als je denkt dat de wond dicht is en je een litteken hebt en ziet dat je een deel van jezelf kwijt bent, begint het ergste. De fantoompijn, de pijn waar niets en niemand iets aan kan doen. De pijn die er altijd is. Soms zeurend en dan heel heftig. De pijn die niemand snapt behalve degenen die ook fantoompijn hebben. En ieder reageert weer anders op deze pijn.
Ik vind het ontroerend om te lezen hoe jullie samen door gaan. Hoe jullie toch steeds weer dingen doen en op een andere manier toch weer genieten van wat er nog is. De glans is weg, maar er is nog wel licht om verder te gaan.
Heel veel sterkte samen!!