intro

Mijn naam is...

Mevrouw W. (Bijgewerkt op 14-03-2024) Een bekende in blogland, ook al is het alweer een aantal jaren geleden dat ik met mijn vorige webl...

maandag 11 november 2019

bedankt + tip

Lieve mensen, bedankt voor het medeleven.

afbeelding gevonden op Pinterest

Pfff, ik ben blij dat het weer voorbij is. Het was de derde keer zonder jarige en eigenlijk is dat bijna niet te geloven. Het blijft vreemd en het wordt steeds moeilijker. Het lijkt ook net alsof zo'n dag drie keer langer duurt dan andere dagen. Ik noem het geen verjaardag meer, maar zeg geboortedag, want verjaren doet Jus nooit meer.

Manlief en ik zijn 's middags nog een rondje wezen wandelen, zomaar zes kilometer en de meeste tijd hebben we gezwegen tijdens onze wandeling. We waren beiden teveel in onze eigen gedachten verzonken, om iets te kunnen zeggen. Er hoeft ook niet altijd gepraat te worden, want we weten op dit soort dagen toch wel van elkaar wat er in onze hoofden omgaat. En 's avonds om half zeven hebben we met ons drieën Jus herdacht, want op dat tijdstip werd hij twintig jaar geleden geboren. 

Een tijdje geleden kwam ik een kennis tegen waarvan de man vier maanden daarvoor plotseling overleden was. Een paar weken na de crematie had ik gevraagd of ze wilde afspreken, maar dat kwam haar toen niet uit. Ze had het druk met het regelen van allerlei zaken en ik zei dat ik dan wel later contact met haar op zou nemen, maar toevallig kwamen we elkaar tegen. Ze was vol van verdriet en ik liet haar praten, maar haar opmerkingen deden mij pijn. Het kwam erop neer dat haar situatie erger dan die van mij was, omdat ik tenminste nog een man en een kind had om voor door te gaan, terwijl zij niemand meer had. En ik begreep haar hoor. Ik wist precies wat ze bedoelde, maar haar woorden kwamen toch hard aan door de manier waarop ze het zei. En ze moest eens weten hoeveel relaties na het overlijden van een kind stranden en dat het voor ons gewoon heel hard werken is om het goed te houden. En ze moest eens weten hoe bang ik ben dat zoonlief op een dag misschien helemaal spaak loopt en in een depressie terecht komt en misschien wel suïcidaal wordt. Voor ons is niets meer vanzelfsprekend. Maar ik vertelde haar dat niet, want ik begreep heel goed dat zij bedoelde dat ik nog mensen om me heen heb om mijn verdriet mee te delen, terwijl zij alleen achtergebleven was. Wij zitten 's avonds samen aan tafel en zij alleen. 

Zelf zou ik dat soort dingen nooit zeggen. Ik zou nooit zeggen dat onze situatie erger is dan die van iemand anders, want dat is iets wat je niet kan weten en het is ook geen wedstrijd, hè. En daarnaast is het verlies van een partner of een kind anders, het zijn twee verschillende situaties en die moet je niet met elkaar vergelijken. Maar goed, natuurlijk was het nooit haar bedoeling gewest om mij pijn te doen. Toch denk ik dat ik voorlopig even uit haar buurt blijf, gewoon uit zelfbescherming. Want ik kan een ander dan nog zo graag willen helpen, maar als het omgaan met haar mij verdriet doet, dan vind ik wel dat ik in deze situatie beter voor mezelf kan kiezen. Laat anderen haar dan maar helpen. Ik kan misschien later nog weleens iets voor haar betekenen. 

⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘

En nu nog even iets anders: bij Kruidvat kun je weer een voucher voor een abonnement op tijdschriften kopen. De actie gaat vandaag in: 

11 opmerkingen:

  1. Haar verdriet is alles overheersend en nog heel vers, ze kan zich helaas niet verplaatsen in een ander. Niet goed maar wel invoelbaar, zoals jij deed. Natuurlijk is het nooit te vergelijken, haarvleven is het hare en jij mag gerust kiezen voor je eigen weg, al loopt die niet parallel met de hare. Jullie hebben jullie kracht hard voor jezelf nodig. En dat doe je goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vind jou steeds wijzer worden,
    groeten,
    Marijke.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Eerst jezelf helpen en dan pas kan je anderen helpen heb ik altijd geleerd.
    In een andere periode van het jaar kan je het beter aan.

    Jammer dat er geen haak- of naaibladen bij Kruidvat selectie zit. Nu vind ik niets wat ik wel zou willen

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Verdriet is niet te vergelijken. Je hebt je een goed luisteraar getoond en nu even afstand nemen lijkt mij heel slim. Niks mis met voor jezelf kiezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een man is makkelijk te vervangen, een kind nooit.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Zij heeft in dit stadium nog het idee haar verdriet groter is dan jouw verdriet! Verstandig van jou om haar voorlopig te mijden.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Jammer hé, mensen doen in hun verdriet gekke dingen...
    je bent verstandig om er niet op in te gaan, maar het zal wel schrijnen ja,

    dikke knuffel mevrouw W.
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Verdriet kan en mag je nooit afwegen of vergelijken.

    Vaak zijn verkeerde woorden niet zo bedoeld, maar voelen ze wel wrang aan bij de toehoorder.

    Het is ook niet altijd gemakkelijk om de juiste woorden te vinden, en misschien zeg je soms die dingen uit onhandigheid?

    Je reageert wijs.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Sluit me aan bij de meesten hier; je reageerde heel wijs. Denk dat die mevrouw niet voelt wat de impact van haar woorden zijn.
    En dat je soms met woorden meer kapot kan maken dan de bedoeling was.

    Mooie afbeelding.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Soms zeggen mensen de dingen zo kwetsend. Gebeurd mij ook weleens en dan baal ik zo en het zal mij ook weleens gebeuren dat ik het niet eens besef maar dat maakt het er niet beter op.

    Het is zo fijn dat jullie, je man en jij elkaar zo gevonden hebben in het wandelen.
    Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen jullie verhaal is zo ingrijpend en ik denk heel vaak aan jullie.
    Ik hoop dat deze maanden voor jullie snel weer voorbij zullen gaan. liefs.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Pittig zeg.
    Het is de harde werkelijkheid die best kenmerkend is voor tegenwoordig: veel mensen reageren vanuit hun diepste ik. Ik vind het bewonderenswaardig dat jij in haar aanwezigheid even uit die kern kon kruipen en je woorden en gedachten in kon houden. Om het daar niet over 'ik' te hoeven laten gaan, maar het bij haar verdriet te laten. Maar jeetje, wat pijnlijk.

    BeantwoordenVerwijderen