intro

Mijn naam is...

Mevrouw W. (Bijgewerkt op 14-03-2024) Een bekende in blogland, ook al is het alweer een aantal jaren geleden dat ik met mijn vorige webl...

vrijdag 8 februari 2019

schrik

Gistermorgen werd ik al vroeg opgeschrikt door sirenes in de buurt. Waar ik woon hoor je dat nooit zo vaak en zeker niet zo dichtbij en ik ben me kapot geschrokken. Ik was gelijk weer twee jaar terug in de tijd, terug naar de dag dat onze Jus overleden is. Toen waren er ook sirenes. Heel veel sirenes. En dat geluid heeft destijds urenlang in mijn hoofd gezeten. In de weken en maanden daarna schrok ik ook altijd als ik sirenes hoorde, maar ik raakte er toch weer aan gewend. Behalve gisteren, want toen was het te dichtbij en daardoor te confronterend. Het was een slecht begin van de dag en ik raakte erdoor in paniek en het heeft daarna even geduurd voordat ik weer in mijn normale doen was, maar het heeft wel de hele dag door mijn hoofd gespookt en vandaag ook nog steeds.

Ik ging gisteren toch op pad. Naar het museum en daarna naar een kringloopwinkel in Goes. Ik had afgelopen week wat in huis opgeruimd en spulletjes verzameld die weg konden en die leverde ik bij de kringloop in. Ik trakteerde mezelf nog op een rondje door de winkel en rekende later een lap stof, een fotolijst en twee doosjes stofzuigerzakken af. Ik had daarna nog naar een andere kringloopwinkel willen gaan, maar daar kon ik nergens mijn auto kwijt en ik ben vervolgens maar naar de supermarkt doorgereden om boodschappen te doen. En vervolgens ging ik terug naar huis. Het was weer mooi geweest voor die dag.

De werkweek zit er weer op en ik heb het nog steeds erg naar mijn zin in mijn nieuwe team. Ik ben na mijn burn-out alweer drie maanden aan het werk en ik durf wel met zekerheid te zeggen dat ik sinds een paar weken volledig hersteld ben. Ik heb mijn verdriet en ik rouw, maar dat depressieve gevoel is weg. Ik kan niet precies omschrijven hoe dat voelt. De psycholoog vroeg daar wel eens naar en dan zei ik altijd dat ik me dan enorm neerslachtig voelde en dat ik het ook aan de trek rond mijn mond voelde. Laatst las ik bij iemand dat zij zeker wist dat ze niet depressief zou worden en geen burn-out zou krijgen, maar ik ben van mening dat je het niet tegen kunt houden. Het is geen gedachte, het is een gevoel waar je weinig tot geen vat op hebt. Ik had ook nooit verwacht dat het mij zou overkomen, maar ik zei dat eigenlijk ook nooit. Zeg nooit nooit, hebben manlief en ik altijd tegen elkaar gezegd, zolang als wij elkaar kennen.

Voor komend weekend hebben we geen plannen. De boodschappen zijn al in huis, dus daar hoeven we niet om. Het is mijn beurt om te beslissen waar we gaan wandelen, maar ik moet nog eens heel goed nadenken waar we heengaan, maar dat komt vast wel goed.

Hierbij wil ik je alvast een fijn weekend wensen. 

13 opmerkingen:

  1. Ik lees hier heel veel verdriet...Sirenes, overleden, burn-out, depressie....
    Ik ken je nog niet, weet niet waarover je schrijft, ik denk dat ik zal moeten bijlezen, maar voorlopig ontbreekt de tijd.
    Maar ik lees ook positieve woorden en daar ben ik blij om.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh ik lees het net op je startpagina.
      Dit is de hel.
      hier vind ik geen woorden voor....

      Verwijderen
    2. Bedankt voor je lieve reactie.

      Verwijderen
  2. Heftig wat je over sirenes schrijft .Hier horen we ze dagelijks tig keer omdat we vlak bij het ziekenhuis en brandweer kazerne wonen maar echt wennen doet het nooit .Goed van je om er toch op uit te gaan .Ik wens je een rustig weekend met hopelijk een beetje goed wandel weer
    Groetjes Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel. Morgen gaat het regenen en blijven we binnen, maar vandaag kunnen we lekker uitwaaien.

      Verwijderen
  3. Hoop dat je inderdaad vandaag alle opgebouwde spanning van gisteren eruit kan laten waaien. Snap het goed dat je die gevoelens had en zelfs paniek. Mooi stukje over je werk, dat is fijn te lezen.
    Veel plezier samen vandaag.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel. Het was wel het ideale weer om even helemaal leeg te waaien.

      Verwijderen
  4. Waai niet weg! wat een wind is er ik ga straks wel naar de Oosterschelde kijken en neem wandelstuk mee dat loopt wat veiliger

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Groot gelijk dat je een wandelstok meeneemt. Ik was van de week bij Ouwerkerk en toen waaide het ook zo hard. Ik durfde niet op de zeedijk te gaan kijken omdat ik bang was dat ik om zou waaien.

      Verwijderen
  5. Fijn weekend.

    Inderdaad, je kunt niet stellen dat je niet depressief zult worden, of nooit een burn-out zult krijgen. Da's koffiedik kijken en dat kan niemand. Bijna niemand.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En sommige dingen kun je maar beter niet weten ook, want dan heb je geen leven meer.

      Verwijderen
  6. Leuk, dat je bij de kringloop was. Ik woon in Goes en loop daar regelmatig binnen.
    2 weken geleden vond ik bij Nobel een heel klein kannetje uit 1918.(zocht ik op op
    internet).Zo bijzonder, zomaar tussen allerlei potjes.
    Ik wandelde ook heerlijk in de wind vanmiddag.
    Gr. Betsy

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ging inderdaad naar Nobel en ik vind dat een mooie en nette winkel.
      Van die bijzondere vondsten zijn wel heel erg leuk. Soms zie je bij 'Tussen kunst en kitsch' ook bijzondere dingen die van de kringloop komen.

      Verwijderen